دکتر جواد عاملی مازندرانی

متخصص بیماریهای مغز و اعصاب

دکتر جواد عاملی مازندرانی

متخصص بیماریهای مغز و اعصاب

در این وبلاگ بیماریهای مغز و اعصاب، اخبار و پیشرفت های جدید در این زمینه به زبان ساده و قابل استفاده عموم نوشته خواهد شد. بدلیل عدم فرصت کافی امکان پاسخگویی خصوصی مقدور نیست. لذا فقط به سوالاتی که موافقت برای انتشار عمومی در آن درج شده باشد با حفظ محرمانگی پرسشگر و پس از ویرایش مختصر، پاسخ بصورت عمومی منتشر خواهد شد.

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «الانزاپین» ثبت شده است

۰۹
آذر

پرسش:

 

 

مادر من‌‌ بیماری اعصاب و روان‌ دارند حدود ۱۰‌سال الانزاپین‌ و لیتیوم‌ مصرف میکنند. اخیراً یعنی‌ از چهار سال پیش

از یه اتفاقی‌ ترسیدند و دستاش‌ می لرزید‌. پارسال بردیمش دکتر‌ مغز و اعصاب فرمودند پارکینسون دارد. با مصرف‌ قرص های پارکینسون‌ دچار توهم‌ شدند.حالا‌ قر‌ص‌های‌ پارکینسون را کنارگذاشتیم‌

توهم‌ سرجاشه. بازم‌ الانزاپین‌ و لیتیوم‌ مصرف میکنن

با این‌ که‌ قرص لیتیوم‌‌ آزمایشش‌ مسمومیت‌زا بوده

 

 

پاسخ:

 

لرز دست علل زیادی دارد که باید از هم افتراق داده شود. مثلا لرزش در شرایط اضطراب و ترس و بی خوابی و خستگی که تشدید لرزش فیزیولوزیک بدن است. لرزش فیزیولوزیک معمولا در حالتی که دست ها را به جلو دراز می کنیم بصورت لرزش ظریف و کم دامنه دیده می‌شود. این لرزش در موقع انجام کارهای ظریف مثل نوشتن و نقاشی و گاهی خوردن غذا بیشتر نمایان می‌شود.

 

از لرزش های شایع دیگر لرزش فامیلی و لرزش سنی است. بسیاری از افراد با افزایش سن دچار لرزشی می شوند که بیشتر در موقع انجام کارها مثل نوشتن و غذا خوردن است. برخی از این افراد سابقه خانوادگی لرزش را هم دارند که در برخی خفیف و در برخی دیگر بصورت شدیدتری پدیدار می شود. بسیاری از این افراد لرزش سر نیز دارند که ممکن است لرزش بصورت حرکت ظریف سر به جلو عقب یا به دو طرف باشد.

 

 لرزش دیگر به دلیل بیماری پارکینسون است. لرزش بیماری پارکینسون معمولا در یک سمت بیشتر است و بیشتر در حالت استراحت دست می لرزد. یعنی وقتی فرد حرکتی ندارد مثلا حین تماشای تلویزیون یا صحبت کردن لرزش بیشتر می شود و با شروع حرکت لرزش برای لحظاتی کم می شود و سپس ممکنه شروع شود. در لرزش پارکینسونی موقع راه رفتن که از دستها استفاده نمی کند نیز لرزش دست بیشتر می‌شود. لرزش پارکینسونی ممکن است با علایم دیگر بیماری پارکینسون مثل کندی حرکت و راه رفتن و حالت خمیدگی نیز همراه باشد.

 

و اما لرزش دیگری که ممکنه مطرح شود لرزش ناشی از عوارض داروها است. بسیاری از داروهای اعصاب مثل لیتیوم ممکن است سبب ایجاد لرزش در دست ها شوند. این لرزش وابسته به مقدار دارو است که هر قدر بیشتر شود لرزش هم بیشتر می شود. لرزش در شروع دارو بیشتر است و گاهی اوقات به مرور زمان کم می‌شود. در مواردی که مسمومیت داروی لیتیوم رخ دهد شدت لرزش نیز بیشتر می شود که با کم کردن دارو از شدت لرزش کاسته می شود. لرزش لیتیوم معمولا در هر دو دست قرینه و در حالت دراز کردن دست ها به جلو و انجام کار بیشتر می شود. لرزش با داروی الانزاپین نیز ممکن است بروز کند اما نسبت به داروهای دیگر اعصاب خیلی کمتر است. مصرف قهوه شدت این لرزشها را بیشتر می کند. 

 

گاهی اوقات با افزایش سن بیماری دیگری مثل انواع بیماری پارکینسون و یا لرزشهای سنی هم بروز می کند که میزان تحمل فرد را به عوارض داروها کمتر می کند و بیمار تحت درمان داروهای روانپزشکی با همان داروهایی که تا بحال مشکلی نداشته حالا دچار مشکل می شود. بعلاوه با افزایش سن و بروز بیماریهای داخلی مثل بیماریهای کبد و کلیه و حتی عفونتهای ساده ریه و ادراری نیز در فردی که با دارو تا بحال مشکلی نداشته ممکن است سبب عارضه شود.

  • جواد عاملی مازندرانی
۰۶
فروردين

 

پرسش:

 

پدرم حدود ۱۰ سال هست که مبتلا به پارکینسون هستند و طی ۵ سال اخیر دچار توهم شدند و برای کنترل از داروی کلوزاپین شبی ۱/۴ استفاده میکنند از طرفی این داروها عوارض سنگینی من جمله عدم حضور ذهن، گیجی و سست شدن زانوها و عدم حرکت و لرزش زیاد دست رو موجب می‌شود که اخیرا به دستور پزشک ایشان داروی پیماوانسرین تجویز شده که در ایران وجود ندارد و در اروپا هم همینطور به دلیل اثرات جانبی به خصوص برای بیماران زوال عقل با سن بالا مرگ و میر میدهد این دارو خریداری نمی‌شود خواستم بدونم اگر این دارو خطرناک هست چطور مورد تایید آمریکاست واقعا آقای دکتر با توجه به اینکه پزشک پدر گفتن این دارو کم عارضه تر از کلوزاپین هست ولی قسمت مرگ و میر ما رو ترسونده با توجه به اینکه پدرم ۸۱ ساله هستند و به کم حافظه گی و زوال عقل هم مبتلا شدند خواستم نظر شما رو در این مورد بدونم که واقعا این دارو کشنده ست ؟ آیا به نظر شما از خریدش صرف نظر کنیم ؟

 

پاسخ:

 

داروهای ضد توهم نسل دوم (شامل ریسپریدون، الانزاپین، کوئتیاپین، آری‌پیپرازول، کلوزاپین و پیماوانسرین) همگی در افراد مسن با اختلال حافظه، احتمال مرگ به‌هر دلیل را حدود ۱/۷ برابر بیشتر می‌کند و به همین دلیل باید در انتخاب دارو به میزان ضرورت مصرف، نفع و ضرر آنها توجه شود. از این لحاظ تفاوت چندانی مابین کلوزاپین و پیماوانسرین وجود ندارد و حتی با پیماوانسرین کمتر است.  بهرحال در بیماران پارکینسونی که دچار توهم می‌شوند اکثر داروهای ضد توهم سبب تشدید مشکلات حرکتی، کندی و لرزش آنها می‌شود. داروهای نسل دوم ضد توهم عوارض پارکینسونی کمتری دارند که در بین آنها کلوزاپین، پیماوانسرین و کوئتیاپین کمترین عارضه پارکینسونی را دارند. در صورت وجود توهم شدید و بررسی سایر علل بروز توهم، این داروها مناسب‌ترین انتخاب هستند. مهمترین علل مرگ و میر بدلیل داروهای ضد توهم نسل دوم، بطور خلاصه شامل موارد زیر است که باید مورد توجه و مراقبت قرار گیرند.

 

تقریبا همه این داروها سبب خواب آلودگی و افت فشار خون وضعیتی (افت فشار خون موقع ایستادن) می‌شوند که احتمال سقوط و زمین خوردن و آسیب را بیشتر می‌کند. بهمین دلیل این داروها با مقادیر کم شروع و بر حسب ضرورت اضافه می‌شوند.

 

از عوارض مهم ولی نادر داروهای ضد توهم احتمال ایجاد بی‌نظمی قلبی است. بنابراین در افرادی‌که سابقه مشکل قلبی داشته‌اند لازم است ویزیت دوره‌ای قلب انجام شود.

 

از عوارض مهم دیگر این داروها افزایش اشتها و چاقی و افزایش قند خون بویژه با الانزاپین و کلوزاپین است که خود این موارد خطر زمین خوردن را بیشتر می‌کند و نیاز به توجه است. 

 

بیمارانی‌که از کلوزاپین استفاده می‌کنند بندرت ممکن است دچار افت گلبول‌های سفید خونی شوند. به همین دلیل باید از ابتدا و بصورت دوره‌ای آزمایش خون انجام شود.

  • جواد عاملی مازندرانی