داروی تولبروتینیب و ام‌اس پیشرونده ثانویه

درمان ام‌اس پیشرونده ثانویه بدون عود از معضلات درمانی بیماری ام‌اس است که تاکنون هیچ درمان موثری برای آن معرفی نشده است. ام‌اس پیشرونده ثانویه بدون عود یعنی بیماران ام‌اس که قبلا حملات عود و بهبود داشته‌اند ولی الان گرچه عودی رخ نمی‌دهد اما به مرور زمان از توانایی‌های حرکتی آنها بویژه قدرت راه رفتن کاسته می‌شود

 

اخیرا داروهای گروه مهار کننده بروتون تیروزین کیناز (BTK) توجه محققین را کسب کرده است. داروهای مهار کننده BTK برخلاف داروهای ضد لنفوسیت بی مثل ریتوکسیماب و اکرلیزوماب که نمی‌تواند از سد خونی مغز عبور کرده و در محل اصلی التهاب اثر کنند، براحتی از سد خونی مغزی عبور کرده و سلول‌های لنفوسیت بی و میکروگلیا‌هایی که در ایجاد التهاب در ناحیه‌ پلاک‌های فعال مغزی نقش دارند را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

 

اخیرا نتایج مرحله سوم داروی tolebrutinib که مرحله سوم مطالعه آن تکمیل شده است نشان داده که این داروی خوراکی در مقابل دارنما در طی ۶ ماه تا ۳۱ درصد میزان پیشرفت ناتوانی را در بیماران با ام‌اس پیشرونده ثانویه کم کرده است. 

 

بعلاوه مواردی که احساس بهبودی نسبی داشته‌اند در بیماران تحت درمان نسبت به دارونما بیشتر بوده است.

 

در این مطالعه بالینی ۱۱۳۱ بیمار ۱۸ تا ۶۰ ساله با شدت ناتوانی ۳ تا ۶/۵ بر اساس معیارهای EDSS که فاقد عود در یکسال گذشته بوده‌اند، بصورت تصادفی تحت درمان با تولبروتینیب قرار گرفته‌اند و میزان پیشرفت ناتوانی آنها طی ۶ ماه از درمان مورد بررسی قرار گرفته است.

 

میزان عفونت تنفسی و علائم سرماخوردگی در گروه درمان با تولبروتینیب بیشتر بوده و در ۴ درصد بیماران افزایش سه برابری آنزیم‌های کبدی مشاهده شده است.

 

در کل نتایج این مطالعه در بیماران با ام‌اس پیشرونده ثانویه بدون عود امیدوار کننده بوده است و امید وجود دارد که در آینده‌ای نزدیک تاییدیه قرار گرفتن در لیست درمان‌های ام‌اس را از سازمان غذا و داروی آمریکا کسب کند.