چه کسانی در معرض خطر بیماری پارکینسون قرار دارند

چه کسانی بیشتر در معرض ابتلای به بیماری پارکینسون هستند؟

 

برای پاسخ به این سوال ۶۱۰۸ نفر آقا را تحت معاینات دوره‌ای قرار دادند. بعد حدود سه سال ۱۰۳ نفر علائم اولیه بیماری پارکینسون را پیدا کردند. نکته‌ای که جلب نظر کرد این بود که مردانی که یبوست داشتند و دچار اختلال رفتاری خواب رم بودند و کاهش بویایی هم پیدا کرده بودند ۲۱ برابر بیشتر در خطر بروز علایم اولیه بیماری پارکینسون ظرف سه یال بوده‌اند. 

یبوست از علائم اولیه در بسیاری از بیماران پارکینسونی است و حتی تئوری وجود دارد که منشأ بیماری را تغییر محیط میکروبی روده می‌‌داند. در این نظریه می‌گویند بهم خوردن محیط طبیعی میکروبی روده سال‌ها قبل از ظهور علائم بیماری پارکینسون، سبب تولید پروتئین آلفا سینوکلئین در روده شده و سپس این پروتئین معیوب از طریق سیستم عصبی به مغز راه پیدا می‌کند و سبب بروز علایم بیماری پارکینسون می‌شود. به همین خاطر اصلاح محیط میکروبی روده و رژیم غذایی مناسب و جلوگیری از یبوست از راه‌کارهای مهم پیشگیری و درمان بیماری پارکینسون در نظر گرفته می‌شود.

 

اختلال رفتاری خواب رم نیز از جمله علائم پیش‌درآمد بیماری پارکینسون در بسیاری از افراد مسن است. خواب شامل دو بخش است یک بخش خواب بدون حرکات سریع چشم که که خواب غیر‌ رم می‌گویند و خوابی که در آن چشم‌ها حرکات سریع دارند و اصطلاحا به خواب رم معروف است. 

خواب شب معمولا با خواب غیر رم که از خواب سطحی تا عمیق دارد شروع و سپس وارد خواب رم می‌شویم. در خواب رم عضلات بدن کاملا شل می‌شود و حالت فلج پیدا می‌کند. در این خواب است که رؤیا می‌بینیم. اگر اختلالی در شل شدن و فلج عضلات در خواب رم ایجاد شود همزمان با دیدن رؤیا دست و پا را حرکت می‌دهیم و گاه متناسب با رؤیا ممکن است لگد زده یا به کسی که در کنارمان خوابیده آسیب بزنیم. به این حالت اختلال رفتاری خواب رم گفته می‌شود. این اختلال ممکنه یکی از اولین علائم غیر حرکتی شروع بیماری پارکینسون و یا بیماری‌های دیگر تحلیل برنده بافت مغزی باشد. خانواده بسیاری از بیماران پارکینسونی از چنین حرکاتی و داد و فریاد بیمارشان در خواب شکایت دارند که علائم همین اختلال است.

 

نشانه سوم پیش درآمد بیماری پارکینسون ممکن است کاهش تدریجی حس بویایی باشد. بطوری که در برخی مطالعات تا ۹۰ درصد بیماران پارکینسونی از کاهش حس بویایی حکایت می‌کنند.

وجود هر سه این علائم بشدت می‌تواند احتمال بروز بیماری پارکینسون را در سال‌های آینده هشدار دهد و شاید اگر درمان پیشگیری در آینده یافت شود بتوان مانع بروز بیماری شد اما در حال حاضر اصلاح رژیم غذایی و درمان یبوست، غذای حاوی سبزیجات و میوجات و کاهش مواد پروتئینی در غذا، خواب مناسب و درمان اختلال وقفه تنفسی در خواب، پرهیز از تماس با سموم گیاهی و باغی، پرهیز از آلودگی هوا و ورزش هوازی برای پیشگیری توصیه می‌شود