چه کسانی در معرض خطر بیماری پارکینسون قرار دارند

چه کسانی بیشتر در معرض ابتلای به بیماری پارکینسون هستند؟

 

برای پاسخ به این سوال ۶۱۰۸ نفر آقا را تحت معاینات دوره‌ای قرار دادند. بعد حدود سه سال ۱۰۳ نفر علائم اولیه بیماری پارکینسون را پیدا کردند. نکته‌ای که جلب نظر کرد این بود که مردانی که یبوست داشتند و دچار اختلال رفتاری خواب رم بودند و کاهش بویایی هم پیدا کرده بودند ۲۱ برابر بیشتر در خطر بروز علایم اولیه بیماری پارکینسون ظرف سه یال بوده‌اند. 

یبوست از علائم اولیه در بسیاری از بیماران پارکینسونی است و حتی تئوری وجود دارد که منشأ بیماری را تغییر محیط میکروبی روده می‌‌داند. در این نظریه می‌گویند بهم خوردن محیط طبیعی میکروبی روده سال‌ها قبل از ظهور علائم بیماری پارکینسون، سبب تولید پروتئین آلفا سینوکلئین در روده شده و سپس این پروتئین معیوب از طریق سیستم عصبی به مغز راه پیدا می‌کند و سبب بروز علایم بیماری پارکینسون می‌شود. به همین خاطر اصلاح محیط میکروبی روده و رژیم غذایی مناسب و جلوگیری از یبوست از راه‌کارهای مهم پیشگیری و درمان بیماری پارکینسون در نظر گرفته می‌شود.

 

اختلال رفتاری خواب رم نیز از جمله علائم پیش‌درآمد بیماری پارکینسون در بسیاری از افراد مسن است. خواب شامل دو بخش است یک بخش خواب بدون حرکات سریع چشم که که خواب غیر‌ رم می‌گویند و خوابی که در آن چشم‌ها حرکات سریع دارند و اصطلاحا به خواب رم معروف است. 

خواب شب معمولا با خواب غیر رم که از خواب سطحی تا عمیق دارد شروع و سپس وارد خواب رم می‌شویم. در خواب رم عضلات بدن کاملا شل می‌شود و حالت فلج پیدا می‌کند. در این خواب است که رؤیا می‌بینیم. اگر اختلالی در شل شدن و فلج عضلات در خواب رم ایجاد شود همزمان با دیدن رؤیا دست و پا را حرکت می‌دهیم و گاه متناسب با رؤیا ممکن است لگد زده یا به کسی که در کنارمان خوابیده آسیب بزنیم. به این حالت اختلال رفتاری خواب رم گفته می‌شود. این اختلال ممکنه یکی از اولین علائم غیر حرکتی شروع بیماری پارکینسون و یا بیماری‌های دیگر تحلیل برنده بافت مغزی باشد. خانواده بسیاری از بیماران پارکینسونی از چنین حرکاتی و داد و فریاد بیمارشان در خواب شکایت دارند که علائم همین اختلال است.

 

نشانه سوم پیش درآمد بیماری پارکینسون ممکن است کاهش تدریجی حس بویایی باشد. بطوری که در برخی مطالعات تا ۹۰ درصد بیماران پارکینسونی از کاهش حس بویایی حکایت می‌کنند.

وجود هر سه این علائم بشدت می‌تواند احتمال بروز بیماری پارکینسون را در سال‌های آینده هشدار دهد و شاید اگر درمان پیشگیری در آینده یافت شود بتوان مانع بروز بیماری شد اما در حال حاضر اصلاح رژیم غذایی و درمان یبوست، غذای حاوی سبزیجات و میوجات و کاهش مواد پروتئینی در غذا، خواب مناسب و درمان اختلال وقفه تنفسی در خواب، پرهیز از تماس با سموم گیاهی و باغی، پرهیز از آلودگی هوا و ورزش هوازی برای پیشگیری توصیه می‌شود

پیشگیری از بیماری آلزایمر و زوال عقلی:

با توجه به نبود درمان قطعی برای بیماری آلزایمر توجه زیادی در جهت شناخت عوامل مستعد کننده و پیشگیری کننده به بیماری معطوف شده است که مهمترین آنها شامل موارد زیر است:
ویتامین ها و ضد اکسیدان ها: آزاد شدن رادیکالهای آزاد و مواد اکسیدان سبب آسیب بیشتر سلولی می شود. بر همین اساس توصیه های زیادی در مورد مصرف غذاهای حاوی ویتامین E و بتا کاروتن که اثر ضد اکسیدان دارند شده است گرچه هنوز اثر بخشی این توصیه ها به اثبات نرسیده است. بهترین منابع غذایی ویتامین E شامل آجیل، مارگارین و روغن های گیاهی مثل روغن جوانه گندم، سویا، بادام، گردو، فندق، ذرت، دانه کتان و زیتون است. منابع غذایی غنی بتاکاروتن شامل سبزی ‌های زرد و نارنجی و میوه‌ ها و سبزی‌ های دارای برگ سبز تیره هستند. هویج، کدو حلوایی، فلفل دلمه‌ ای زرد و قرمز، گوجه ‌فرنگی، برگ‌ های سبز تیره کاهو، چغندر، اسفناج، هلو، شلیل، آلو، زردآلو، گرمک، طالبی، انبه، خرمالو و نارنگی از جمله منابع غذایی عمده ی بتاکاروتن هستند.

ویتامین های گروه ب: در مطالعات متعددی دیده شده است که کمبود ویتامین ب6، ب12 و فولیک اسید و زیادی هوموسیستئین خطر بیماری آلزایمر را بیشتر می کرده است البته در مطالعات دیگر چنین چیزی به اثبات نرسیده است. ویتامین ب-12 در غذاهای حاوی پروتئین حیوانی وجود دارد. غنی ترین منبع ویتامین ب 12، کبد و کلیه هستند. دیگر منابع خوب برای این ویتامین شامل شیر، تخم مرغ، ماهی و پنیر است. ویتامین ب۶، در سبوس گندم، جو، ساردین، مرغ، گوشت، برنج قهوه‌ای، کلم، میوه خشک و تخم مرغ وجود دارد. غذاهای حاوی اسید فولیک شامل کبد، عدسی، سبوس برنج، مخمر آبجو، آرد سویا، نخود چشم سیاه، لوبیای مرمری، لوبیا قرمز، بادام زمینی، اسفناج، برگ شلغم، لوبیا، گندم و مارچوبه هستند. در فرآورده های غذایی جوشیده یا حرارت داده شده، اسید فولیک از بین می رود. نگه داشتن غذا در حرارت اتاق به مدت طولانی نیز می تواند محتوای اسید فولیک آن را از بین ببرد.

امگا3: منابع غذایی سرشار از امگا3 احتمال بروز آلزایمر را کمتر می کند در حالیکه کلسترول و اسیدهای چرب خطر آلزایمر را بیشتر می کنند. اسید‌های چرب ضروری، چربی‌هایی ‌هستند که در بدن انسان ساخته نمی‌شوند و باید از طریق رژیم غذایی تامین شوند. امگا 3 در روغن بزرک (flaxseed oil)، تخم کتان، تخم کتان آسیاب شده، روغن شاه دانه، شاه دانه، گردو، تخم کدو، دانه کنجد، آواکادو، برخی از برگ‌های سبز(کلم پیچ، اسفناج، خرفه، گیاه خردل و غیره)، روغن سویا، روغن کانولا (تصفیه نشده)، روغن سبوس گندم، ماهی سالمون، ماهی ماکرو، ساردین، ماهی کولی، ماهی تن وجود دارد.

 رژیم غذایی: رژیم غذایی حاوی سبزیجات و میوه جات و همینطور مغزهای گیاهی، لوبیا و ماهی در کاهش خطر بیماری آلزایمر موثر بوده اند.

روش زندگی و فعالیت: میزان فعالیت فیزیکی و ورزش و همینطور میزان فعالیت ذهنی، مطالعه و مداخلات اجتماعی در پیشگیری از بیماری آلزایمر مؤثر بوده است.
درمان فشارخون بالا: از عوامل خطر بیماری آلزایمر و زوال عقلی، فشارخون بالای مزمن است. لذا درمان مناسب فشارخون بالا این خطر را کمتر می کند.
کلسترول بالا: کلسترول بالا از عوامل خطر بیماری آلزایمر است و درمان آن این خطر را کمتر می کند.
 

کانال تلگرام: www.t.me/Ameli_Office