شایعترین شکل زوال عقل، بیماری آلزایمر است. این بیماری که اولین بار توسط پزشک آلمانی بنام آلویس آلزایمر توصیف شد، بیماری افراد مسن است؛ بطوریکه وقوع آن قبل از 60 سالگی بسیار نادر است. بیماری آلزایمر در مردان بیشتر از زنان بروز می کند. کمتر از 5 درصد موارد بیماری آلزایمر ارثی است و بیشتر این موارد هم قبل از 65 سالگی بروز می کند. دومین علت شایع زوال عقل بیماریهای عروقی مغز است. در این موارد بعلت تنگی عروق مغزی، خونرسانی به مغز به خوبی انجام نمی شود. در برخی موارد، سابقه حملات مکرر سکته مغزی وجود دارد. فشار خون بالا، دیابت، کلسترول بالا و بیماری قلبی از عوامل مستعد کننده این نوع زوال عقلی هستند. بیماریهای مختلف تحلیل برنده مغز مثل بیماری پارکینسون، دمانس اجسام لویی، عفونت های مغزی مزمن مثل ایدز و جنون گاوی نیز سبب علایم زوال عقلی می شوند. از مهمترین علل دیگر زوال عقلی، علل درمان پذیر آن است. از این گروه می توان به دمانس ناشی از عوارض دارویی (داروهای آرامبخش، مسکن ها، کورتیکوستروییدها، داروهای ضد جنون و داروهای ضد گیرنده استیل کولین)، مصرف الکل، بیماریهای تیرویید، کمبود ویتامین ب 12، اختلالات الکترولیتی کمبود سدیم و زیادی کلسیم، نارسایی کبد و کلیه، افسردگی، تومورهای مغزی، تجمع مزمن خون در زیر پرده دور مغز، مننژیت های مزمن، و هیدروسفالی با فشار طبیعی اشاره کرد. با درمان به موقع این علل علایم زوال مغزی بهبودی می یابد. |