دکتر جواد عاملی مازندرانی

متخصص بیماریهای مغز و اعصاب

دکتر جواد عاملی مازندرانی

متخصص بیماریهای مغز و اعصاب

در این وبلاگ بیماریهای مغز و اعصاب، اخبار و پیشرفت های جدید در این زمینه به زبان ساده و قابل استفاده عموم نوشته خواهد شد. بدلیل عدم فرصت کافی امکان پاسخگویی خصوصی مقدور نیست. لذا فقط به سوالاتی که موافقت برای انتشار عمومی در آن درج شده باشد با حفظ محرمانگی پرسشگر و پس از ویرایش مختصر، پاسخ بصورت عمومی منتشر خواهد شد.

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «ممانتین» ثبت شده است

۲۹
شهریور

🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻پرسش و پاسخ🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻


🆔 @Ameli_Office


📩 سوال:

کسانی که سکته مغزی میکنند زمانی که از کما بیرون آمدند احتیاج هست قرص آلزایمر مصرف کنند تا گرفتار الزایمر نشوند .اگر احتیاج چه داروی مناسب این افراد است. این افراد احتیاجی به داروهای تشنج دارند.


🆔 @Ameli_Office

🖋 پاسخ: 👇👇👇


✅ در برخی تحقیقات دیده شده که داروی ممانتین، که از داروهای مصرفی در آلزایمر است، سبب کاهش آسیب مغزی در حوادثی مثل سکته مغزی و یا ضربات شدید مغزی شده است. البته این موارد هنوز به اثبات نرسیده و بیشتر جنبه تحقیقاتی دارد.

✅ در بیماران مبتلا به سکته مغزی که دچار اختلال حافظه شده‌اند، می توان از دارو‌های آلزایمر برای تخفیف علایم استفاده کرد. البته میزان تاثیر داروها در این موارد به اثبات نرسیده است و بیشتر بصورت تجربی استفاده می شود.

✅ در برخی از خونریزی‌های مغزی که خطر تشنج وجود داشته باشد، برای پیش گیری از تشنج بصورت موقت و تا جذب خون، داروی ضد تشنج داده می شود. در سایر موارد سکته مغزی لزومی به مصرف داروی ضد تشنج وجود ندارد مگر اینکه حمله تشنج رخ داده باشد. بهرحال احتمال بروز تشنج با سکته مغزی بیشتر می شود.



👉 www.t.me/Ameli_Office    کانال تلگرام مطب دکتر جواد عاملی

📩 @DrAmeli             راه ارسال سوال📩

  • جواد عاملی مازندرانی
۰۱
بهمن
 

در حال حاضر درمان بیماری آلزایمر بیشتر شامل درمان های علامتی، درمان اختلالات رفتاری و داروهای کاهنده سیر پیشرفت بیماری است.

درمانهای غیر دارویی:
علایم روانی و مشکلات رفتاری از جمله افسردگی، پرخاشگری، بدبینی، توهم و هذیان در بیماری آلزایمر شایع است. هر قدر بیماری پیشرفته تر می شود این علایم نیز بیشتر می شود. از راه های غیر دارویی کاستن از پرخاشگری و بیقراری، شناسایی و رفع عللی است که سبب پرخاشگری بیمار می شود. مثلاً از تغییر محیط زندگی و جابجا کردن وسایل وی باید اجتناب کرد. گاهی اوقات حضور افراد بیگانه و ناآشنا سبب ترس و بی قراری وی می شود. ماساژ بیمار و معطر کردن محیط و موزیک آرام در برخی بیماران سبب کاهش بیقراری می شود. ورزش های سبک و کارهای ساده مثل قدم زدن یا حتی کندن علف های هرز باغچه می تواند سبب آرامش بیمار شود.
با برخی ترفند ها مثل گذاشتن برچسب وسایل موجود روی کمد و کابینت و یا نوشتن محل وسایلی که بیمار دایم دنبال آن می گردد در مقابل بیمار، نوشتن نام دستشویی، حمام و آشپزخانه روی درب آنها و دستوراتی مثل خاموش کردن چراغ روی کلید یا بستن درب روی یخچال سبب آرامش بیمار و کاستن مشکلات ناشی از فراموشی می شود.


در برخی بیماران پرخاشگری و بیقراری موقع غروب بیشتر می شود. در این مواقع روشن کردن چراغ ها قبل از غروب، کشیدن پرده ها و سرگرم کردن بیمار با چیزی مثل تلویزیون کمک کننده خواهد بود. گاهی خوردن چای و قهوه در بعد از ظهر سبب اختلال خواب شبانه و بی قراری می شود که باید اجتناب شود. مراقبت از بیمار آلزایمر فشار مضاعفی را به فرد مراقب وی وارد می کند. بروز علایمی مثل سردرد و کمردرد، بی خوابی، تغییر خلقی، عصبانیت و غمگینی از علایم تنش بیش از حد مراقب است. فرد مراقب باید با کمک دیگران دوره هایی از تفریح و استراحت را برای خودش در نظر بگیرد.
درمانهای دارویی:
گرچه هنوز درمانی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد اما با استفاده از داروها می توان سیر پیشرفت بیماری را کم کرد و از شدت اختلال حافظه و مشکلات رفتاری بیمار کاست. داروهای مورد تایید برای بیماری آلزایمر شامل موارد زیر است.
داروهای آرامبخش و ضد جنون: اگر با روش های غیر دارویی نتوان رفتارهای آزاردهنده، بی قراری و پرخاشگری بیمار را کمتر کرد می توان از داروهای جدید ضد جنون مثل اولانزاپین، کوتیاپین و ریسپریدون استفاده کرد. گاهی اوقات افسردگی سبب پرخاشگری بیمار است که با استفاده از داروهای ضد افسردگی مثل فلوکستین می توان آن را درمان کرد.



داروهای ضد کولین استراز: در بیماری آلزایمر مقدار استیل کولین که یکی از واسطه هایی شیمیایی مداخله گر در حافظه است کم می شود. داروهای مختلفی برای افزایش مقدار استیل کولین پایانه های عصبی استفاده می شوند از جمله ریواستیگمین (Exelon)، دونپزیل (Aricept)، و گالانتامین(Reminyl). این داروها سبب بهبود حافظه، عملکرد شناختی و عملکرد اجتماعی بیمار می شوند. این داروها تا حدودی رفتارهای غیر طبیعی بیمار را نیز اصلاح می کنند. مشکل عمده این داروها عوارض گوارشی، تهوع، استفراغ، دل پیچه و اسهال است که با افزایش تدریجی دارو، مصرف همراه صبحانه و شام و با مایعات یا آب میوه از شدت عوارض کاسته می شود.


ممانتین(Ebixa, Namenda): داروی دیگری که در درمان موارد متوسط تا شدید بیماری آلزایمر استفاده می شود و تا حدودی هم اثرات محافظتی بر روی سلولهای مغزی دارد ممانتین است. این دارو نیز سبب بهتر شدن توانایی شناختی و حافظه بیمار می شود. گیجی و منگی مهمترین عوارض این دارو هستند. دارو را می توان همراه با غذا مصرف کرد.
داروهایی که اثر بخشی آنها به تایید نرسیده است: داروها مختلف شیمیایی و گیاهی وجود دارند که بر اساس برخی مطالعات برای بیماری آلزایمر توصیه شده اند اما اثر بخشی آنها هنوز به تایید نرسیده است. ویتامین ها مثل ویتامینE، ویتامین های گروه ب، امگا 3، استروژن، جینکوبیلوبا، داروهای ضد التهاب مثل بروفن از این دسته داروها هستند.

داروهایی که اثر بخشی آنها به تایید نرسیده است: داروها مختلف شیمیایی و گیاهی وجود دارند که بر اساس برخی مطالعات برای بیماری آلزایمر توصیه شده اند اما اثر بخشی آنها هنوز به تایید نرسیده است. ویتامین ها مثل ویتامینE، ویتامین های گروه ب، امگا 3، استروژن، جینکوبیلوبا، داروهای ضد التهاب مثل بروفن از این دسته داروها هستند.
 

  • جواد عاملی مازندرانی