تعریف پلاک فعال ام اس

🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻پرسش و پاسخ🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻

🆔 @Ameli_Office
📩 پرسش:
 

چطوری تشخیص داده میشه که پلاک فعال است یا غیر فعال؟

 
🆔 @Ameli_Office
🖋 پاسخ: 👇👇👇

 

✅ در ابتدا که داروهای ام‌اس محدود به اینترفرون‌ها بود، حداکثر تلاش، جلوگیری از پیدایش حمله جدید بود. اما با پیشرفت در درمان‌ بیماری ام‌اس، اهداف آرمانی هم برای آن متصور شد. گرچه بسیاری از افراد حمله جدید ندارند اما ممکن است بیماری با چراغ خاموش در حال پیشرفت باشد و بعد سال‌ها با ناتوانی تدریجی پیشرونده خود را نشان دهد.

 

✅ بر همین اساس معیارهای جدید برای غیر فعال بودن بیماری تعریف شد که تحت عنوان No Evidence of Disease Activity (ندا، NEDA)  نامیده می‌شوند. برای اینکه بگوییم بیماری ام‌اس فعال نیست علاوه بر نداشتن حمله جدید، عدم پیشرفت ناتوانی در طول سال و عدم وجود پلاک جدید و پلاک فعال در ام‌‌آر‌آی هم به تعریف اضافه شد. گرچه بیمار ظاهرا حمله‌ای ندارد ولی اگر در ام‌آر‌آی پلاک‌های جدید و فعال بوجود آید بعد چندین سال بتدریج ناتوانی پیدا ‌می‌شود. 

 

✅ پلاک فعال، یعنی در آن محل التهاب فعال وجود دارد و آسیب عصبی همچنان در جریان است. پلاک فعال را از طریق مشاهده جذب ماده کنتراست در محل پلاک که موقع انجام ام‌آر‌آی با تزریق دیده می‌شود و یا بزرگ شدن تدریجی پلاک می‌توان حدث زد. در حالیکه پلاک غیر فعال به مرور زمان کوچکتر می‌شود و ماده کنتراست در ام‌آر‌آی با تزریق در آن جذب نمی‌شود.
 

👉 www.t.me/Ameli_Office    کانال تلگرام مطب دکتر جواد عاملی

📩 @DrAmeli             راه ارسال سوال📩

ام اس، ریتوکسیماب و کرونا

🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻پرسش و پاسخ🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻

🆔 @Ameli_Office
📩 پرسش:
 

من چند روزه تست کرونا گرفتن مثبت شده هر روز تب و سرفه و سردرد و اسهال دارم. خیلی هم دارو خوردم ولی گاهی کم میشه و زیاد میشه. میخاستم ببینم با توجه به اینکه ام اس دارم و ریتوکسی دارومه دارویی رو شما میدونین که خوب باشه زودترخوب بشم؟

 
🆔 @Ameli_Office
🖋 پاسخ: 👇👇👇

 

✅ از بین داروهای رایج بیماری ام‌اس در ایران، با ریتوکسیماب و اکرلیزوماب، احتمال ابتلا به بیماری کووید۱۹ و تشدید علایم عفونی بیشتر می‌شود و نیازمند توجه بیشتری است. البته این افزایش احتمال عفونت در همه افراد تحت درمان با این داروها یکسان نیست. در سنین بالاتر، کسانی‌که مبتلا به بیماری قلبی و فشار خون بالا هستند، افراد دیابتی و چاق و همین‌طور کسانیکه دچار بیماری ام‌اس پیشرفته که سبب ناتوانی در حرکت و راه رفتن آن‌ها شده است بیش از سایرین در خطر عفونت کووید۱۹ و تشدید آن هستند.

 

✅ بیماری کووید۱۹ دو مرحله اصلی دارد، مرحله اول تهاجم ویروس به بدن و تکثیر آن است و مرحله دوم بدلیل واکنش‌های بیش از حد سیستم ایمنی بدن است. ریتوکسیماب بسته به میزان سرکوب لنفوسیت‌های ب، ممکن است موجب اختلال در روند تولید آنتی‌بادی‌های مقابله کننده با ویروس و افزایش احتمال بیماری کووید شود. اما مرحله دوم بیماری کووید۱۹ که بدلیل واکنش‌های شدید ایمنی بدن است و سبب آسیب شدید دستگاه‌های مختلف بدن می‌شود، در این افراد کمتر رخ ‌می‌دهد.

 

✅ گاهی اوقات نیز علاوه بر عفونت ویروسی کرونا، بدلیل زمینه مناسب، عفونت‌های میکروبی هم در زمینه کرونا اتفاق می‌افتد که نیازمند درمان مناسب است. درمان در مرحله اول بیشتر معطوف به داروهای ضد ویروسی است و اگر عفونت میکروبی هم اتفاق افتاده باشد، آنتی‌بیوتیک هم تجویز می‌شود. 

 

✅ بنابراین بیمارانی که تحت درمان با داروهای ریتوکسیماب یا اکرلیزوماب هستند و دچار علایم عفونی و تب می‌شوند باید از همان ابتدا با مراجعه به متخصص بیماری‌های عفونی، نوع و میزان شدت عفونت بررسی شود و برحسب آن درمان مناسب شروع گردد.

 

👉 www.t.me/Ameli_Office    کانال تلگرام مطب دکتر جواد عاملی

📩 @DrAmeli             راه ارسال سوال📩

کیوتن در بیمار ام اس

🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻پرسش و پاسخ🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻

🆔 @Ameli_Office
📩 پرسش:
 

آیا مصرف کیوتن و فینگولیمد(مارلا) را توصیه می فرمایید؟ 

 
🆔 @Ameli_Office
🖋 پاسخ: 👇👇👇

 

✅ کوآنزیم کیوتن، یکی از عوامل ضد اکسیداسیون و محافظت کننده سلولی است که بطور طبیعی در سلول‌های بدن وجود دارد. میزان این عامل در سلول‌های بیمار مبتلا به ام‌اس همانند سایر افراد بوده و کمبودی مشاهده نشده است.

 

✅ برخی مطالعات مدعی شده‌اند که مصرف کیوتن در بیماران ام‌اس سبب کاهش احساس خستگی و افسردگی در آنها شده است. البته این مطلب هنوز به اثبات نرسیده است.

 

👉 www.t.me/Ameli_Office    کانال تلگرام مطب دکتر جواد عاملی

📩 @DrAmeli             راه ارسال سوال📩

کلوزاپین و قند خون

🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻پرسش و پاسخ🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻

🆔 @Ameli_Office
📩 پرسش:
 

آیا از عوارض کلوزاپین میتونه بالا رفتن قند خون و تکرر ادرار باشه؟

 
🆔 @Ameli_Office
🖋 پاسخ: 👇👇👇

 

 

✅ کلوزاپین از جمله داروهای نسل دوم ضد توهم است. از داروهای دیگر این گروه می‌توان از الانزاپین، کوئتیاپین، ریسپریدون و آریپیپرازول نام برد. 

 

✅ از عوارض نسبتا شایع این داروها افزایش اشتها، افزایش وزن، بالا رفتن قند خون و چربی‌های خون است. البته این عارضه با کلوزاپین و الانزاپین بیشتر و با ریسپریدون و کوئتیاپین و بویژه آریپیپرازول کمتر است. 

 

✅ فردی که قبلا بیماری دیابت داشته است لازم است پزشک معالج را جهت اصلاح داروهای قند خون مطلع کند.

 

👉 www.t.me/Ameli_Office    کانال تلگرام مطب دکتر جواد عاملی

📩 @DrAmeli             راه ارسال سوال📩

داروهای خط اول و دوم ام اس

🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻پرسش و پاسخ🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻

🆔 @Ameli_Office
📩 پرسش:
 

سلام وقت بخیر اگه ممکنه بفرمایید تعریف داروهای خط اول و داروهای خط دوم چیه؟
و اینکه چطور میشه فهمید که نوع بیماری پیشرونده ی اولیه یا ثانویه و یا عودکننده ی بهبود یابنده هست؟

 
🆔 @Ameli_Office
🖋 پاسخ: 👇👇👇

 

✅ تقسیم بندی دارو‌های ام‌اس به خط اول و دوم بیشتر قراردادی و بر اساس نسبت قدرت دارو در جلوگیری از بروز حمله و پلاک جدید در مقابل میزان عوارض دارو است.  نقطه قوت داروهای خط اول، کم عارضه بودن آنها است.  داروهای تزریقی (اینترفرون‌ها، گلاتیرامر) و داروهای خوراکی (تری‌فلونامید و دی‌متیل فومارات) را جزء داروهای خط اول به حساب می آورند. داروهای خط دوم شامل فینگولیمود و تایسابری است که از قدرت بیشتری برخوردار بوده و البته عوارض بیشتری هم دارند که عمدتا افزایش احتمال عفونت‌ها است. ریتوکسیماب و اکرلیزوماب نیز جزء داروهای خط دوم هستند اما نسبت به دو داروی دیگر عوارض کمتری دارند.

 

✅ بیماری ام‌اس را از لحاظ سیر پیشرفت به سه گروه می‌توان تقسیم کرد:

۱) نوع عود و بهبود که شایعترین شکل بیماری است. بیمار ظرف چند روز دچار علامتی مثل تاری دید یک چشم، دوبینی و یا مشکل تعادل می شود و سپس با درمان یا خودبخود ظرف چند ماه بهبودی پیدا می‌کند. بهبودی ممکن است کامل یا ناقص باشد. مابین این حمله با عود بعدی علایم و توانایی بیمار تغییری ندارد.

 

۲) نوع پیشرونده ثانویه حالتی است که بیمار مابین حملات که ممکن است چند ماه تا چند سال فاصله داشته باشد، بتدریج دچار کاهش توانایی می‌شود. مثلا بیماری که دچار عود با پلاک نخاعی شده و دچار ضعف پاها شده بوده و بهبودی پیدا کرده است، بتدریج متوجه می‌شود توانایی و سرعت راه رفتن وی بعد یک سال نسبت به سال قبل کمتر شده است.

 

۳) نوع پیشرونده اولیه که حدود ۱۰درصد موارد بیماری ام‌اس را تشکیل می‌دهد، سابقه عود و حمله وجود ندارد و بتدریج و طی چندین سال بیمار دچار ضعف و ناتوانی حرکتی می‌شود. بیشتر علایم این نوع مربوط به نخاع است و با مشکل راه رفتن و مشکلات ادراری خود را نشان می‌دهد.
 

👉 www.t.me/Ameli_Office    کانال تلگرام مطب دکتر جواد عاملی

📩 @DrAmeli             راه ارسال سوال📩

تایسابری و اندکس JCV

🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻پرسش و پاسخ🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻

🆔 @Ameli_Office
📩 پرسش:
 

دخترمن۲۳ سال داره و ۲ سال هست که ام اس داره و آمپول تایسبری میزنه تا به امروز خدا رو شکر مشکلی نداشته اما اخیرا جواب تست jcv مثبت شده و اندکسش ۲/۰۱ شده، پزشک معالجش گفته بخاطر کرونا یک نوبت دیگه داروشو بزنه و بعد تغییرش بده به قرص فینگولومید یا آمپول ریتوکسی مپ.
من خیییییلی نگرانم که با تغییر دارو خدای ناکرده اتفاقی براش نیفته از طرفی میگن ریتوکسی مقاومت بدن رو در برابر کرونا کم میکنه و فینگولومید نسبت به تایسبری داروی ضعیفتری هست.

 
🆔 @Ameli_Office
🖋 پاسخ: 👇👇👇

✅ تایسابری از داروهای بسیار موثر و کارآمد در جلوگیری از حمله و فعالیت بیماری ام‌اس است. این دارو با ممانعت از ورود لنفوسیت‌ها به بافت مغز، سبب جلوگیری از التهاب در مغز می‌شود. بعلاوه در شرایط کرونا جزو داروهای با خطر متوسط از لحاظ افزایش احتمال ابتلا و یا گرفتاری شدید با بیماری کووید محسوب می‌شود. یعنی از داروهای اینترفرون، گلاتیرامر، تریفلونامید و دی متیل فومارات بیشتر ولی از فینگولیمود، ریتوکسیماب و اکرلیزوماب کمتر مستعد به عفونت کرونا می‌کند.

 

✅ مهمترین عارضه دارو، گرچه نادر است، احتمال بروز عفونت مغزی با ویروس JC است که بنام PML گفته می‌شود. عفونت با این ویروس بصورت بی‌علامت در بسیاری از مردم رخ می‌دهد و هیچ عارضه‌ای هم ایجاد نمی‌کند زیرا سیستم ایمنی بدن مانع از فعالیت ویروس می‌شود. اما با ضعیف شدن سیستم ایمنی احتمال فعال شدن این ویروس و ایجاد بیماری PML وجود دارد. پس در کسانی‌که این دارو به آنها توصیه می‌شود برای ارزیابی میزان خطر، مقدار آنتی بادی ضد ویروس اندازه گیری می‌شود. اگر آنتی بادی در بدن وجود نداشته باشد، یعنی فرد سابقه ابتلای به ویروس را نداشته و تا زمانیکه ابتلای به ویروس را نداشته باشد، احتمال بیماری PML بسیار ناچیز و در حدود یک در ده هزار نفر خواهد بود و می تواند داروی تایسابری را تا زمانیکه به این ویروس آلوده نشده ادامه دهد.

 

✅ در صورتی‌که آنتی‌بادی در بدن وجود داشته باشد، بسته به مقدار اندکس آنتی‌بادی و مدت مصرف داروی تایسابری، خطر ابتلای به بیماری PML فرق می‌کند. هر قدر اندکس آنتی‌بادی در بدن بالاتر و مدت مصرف دارو بیشتر باشد،  احتمال فعال شدن ویروس و بیماری PML بیشتر می‌شود. زمانی‌که مقدار اندکس آنتی‌بادی مساوی یا کمتر از ۱/۵ باشد، احتمال ابتلاء در یکسال مصرف دارو یک در ده هزار و تا دو سال مصرف به ۳ در ده هزار نفر می‌رسد. اگر اندکس بالای ۱/۵ باشد، تا دو سال مصرف باز هم خطر عفونت بسیار ناچیز و حدود ۹ در ده هزار نفر است.

 

✅ اما با ادامه مصرف دارو در سال‌های بعد در کسانی‌که اندکس بالای ۱/۵ دارند احتمال ابتلا بیشتر می‌‌شود بطوری‌که در سال سوم به ۳ در هزار و سال چهارم ۷ در هزار و سال ششم به ۱ درصد نفر می‌رسد. در حالی‌که در افراد با اندکس زیر ۱/۵ بعد از شش سال خطر در حدود ۳ در هزار است. 

 

✅ بنابراین در کسانی‌که مقدار اندکس آنتی‌بادی آنها بیش از ۱/۵ است ممکن است توصیه شود تایسابری قطع و از داروهای جایگزین مثل فینگولیمود و یا ریتوکسیماب استفاده شود. البته در کسانی‌که با وجود احتمال PML، تمایل به ادامه دارو دارند، برای شناسایی زود هنگام عفونت معمولا هر شش ماه و با بروز هر علامت جدید  MRI مغزی انجام می‌شود و با کوچکترین شکی به عفونت، دارو قطع می‌شود.
 

👉 www.t.me/Ameli_Office    کانال تلگرام مطب دکتر جواد عاملی

📩 @DrAmeli             راه ارسال سوال📩

درمان پیشگیری سردرد میگرن

۲) درمانهای پیشگیری:

 

در مواقعی که تعداد حملات سردرد زیاد باشد و سبب اختلال عملکرد بیمار شده باشد از درمان‌های پیشگیری استفاده می‌شود. این داروها از تعداد و شدت حملات سردرد کاسته و پاسخگویی به داروهای تسکین دهنده سردرد را بیشتر می کنند. معمولاً برای تاثیر این داروها حدود ۳-۴ هفته وقت لازم است.

 

داروهای پیشگیری از سردرد میگرن بسیار متنوع و از گروههای مختلف مثل داروهای ضد تشنج، درمان پرفشاری خون و افسردگی هستند. به همین دلیل برای بسیاری از بیماران سوال پیش میآید چرا برای درمان سردرد میگرنی از داروی مثلا ضد تشنج استفاده می‌کند. این داروها علاوه بر اثرات خاص درمانی خودشان بصورت غیر اختصاصی برای پیشگیری از سردرد میگرن نیز موثر هستند. اخیرا درمانهای اختصاصی میگرن با استفاده از آنتی بادی منوکلونال بر علیه پپتید وابسته به کلسیتونین (CGRP) که در بروز سردرد میگرن نقش بارز دارد انقلابی در درمان سردرد میگرن بوجود آورده است.

از داروهای ضد فشار خون موثر در پیشگیری سردرد میگرنی، پروپرانولول، متوپرولول و وراپامیل هستند. این داروها در افرادی که علاوه بر میگرن مبتلا به پرفشاری خون نیز هستند بسیار مناسب است.

از داروهای ضد افسردگی موثر در درمان میگرن، آمی تریپتیلین و نورتریپتیلین و ونلافاکسین هستند. این داروها بویژه اگر فرد علاوه بر سردرد میگرنی از اضطراب و افسردگی هم رنج برد بسیار مفید هستند. مهمترین عوارض داروهای ضد افسردگی خواب آلودگی، خشکی دهان، یبوست و افزایش اشتها است.

از داروهای ضد تشنج موثر در سردرد میگرنی، والپروات سدیم و توپیرامات هستند. البته این داروها در خانم‌هایی که قصد بارداری دارند به علت عوارض جنینی توصیه نمیشود. توپیرامات می تواند کاهش اشتها و کاهش وزن شود بنابراین در افراد مبتلا به اضافه وزن داروی بسیار مناسبی است. از عوارض دارو تاری دید، خواب آلودگی، تغییر چشایی و سنگ کلیه است. والپروات در خانم‌ها سبب اختلالات هورمونی و بی نظمی قاعدگی ممکن است بشود. از عوارض دیگر ناخوشایند والپروات افزایش وزن است. در کل این داروها برای آقایان مناسب تر هستند.

 

از درمان‌های مناسب سردرد میگرن مزمن تزریق توکسین بوتولینیوم است. میگرن مزمن، میگرنی است که بیش از ۱۵ روز در ماه بیمار سردرد داشته باشد و حداقل ۸ روز آن سردرد تیپ میگرنی باشد. در این روش دیسپورت یا بوتاکس در عضلات نواحی پیشانی، شقیقه دو طرف و عضلات پس سر و گردن تزریق میشود. این درمان در صورت موثر بودن هر ۳-۴ ماه تکرار میشود.

 

جدیدترین درمان‌های پیشگیری سردرد میگرنی آنتی بادی‌های اختصاصی بر علیه واسطه شیمیایی بروز سردرد بنام CGRP است. این داروها بصورت تزریق ماهیانه یا هر سه ماه تا حدود زیادی سبب کاهش شدت و موارد حمله سردرد شدهاند. از داروهایی که تا بحال مورد تایید قرار گرفته اند Erenumab , Galcanezumab بصورت ماهیانه زیر پوست تزریق می شود، Fremanezumab بصورت ماهیانه و یا هر سه ماه یک بار زیر پوست تزریق میشود، Eptinezumab  هر سه ماه یک بار از راه وریدی آهسته تزریق میشود. از آنجاییکه این داروها جدید بوده و تجربه زیادی با آنها وجود ندارد بعلاوه گرانقیمت هستند، در بیمارانیکه با داروهای دیگر نتیجه مناسب حاصل نشده است و یا ممنوعیت درمانی با آنها وجود داشته باشد توصیه می شوند. 

 

از داروهای دیگر که در درمان و پیشگیری از حملات میگرن اخیرا مورد تایید و در دسترس قرار گرفته‌اند قرص‌های خوراکی ضد گیرند‌های درد CGRP است. از داروهای این گروه‌ یکی ریمجیپانت (Rimegipant) است که هم برای درمان سردردی که در حال حاضر سبب ناراحتی شده و هم برای پیشگیری از سردرد‌های بعدی استفاده می‌شود. این دارو که بصورت قرص‌های حل شونده در دهان با نام تجاری Nurtec عرضه شده است بصورت یک‌ روز درمیان تجویز می‌شود.  داروی دیگر این گروه‌ اتوجیپانت (Atogepant) است که بصورت قرص‌های ۱۰، ۳۰ و ۶۰ میلی‌گرمی روزی یک بار برای پیشگیری از سردرد استفاده می‌شود. تهوع و احساس ناراحتی سر دل و یبوست از عوارض این داروها است.

 

  

 
👉 www.t.me/Ameli_Office    کانال تلگرام مطب دکتر جواد عاملی

📩 @DrAmeli             راه ارسال سوال📩

درمان حمله حاد سردرد میگرن

 

درمان غیر دارویی: در بسیاری از بیماران با روش های غیر دارویی می توان تا حدود زیادی از شدت و تواتر سردرد کاست. از مهمترین روش های غیر دارویی پرهیز از عوامل برانگیزاننده سردرد است. توصیه می شود هر فردی با توجه بیشتر به نوع مواد غذایی و محرکهای احتمالی دیگری که سبب شروع سردرد در وی می شود عامل برانگیزاننده سردرد خودش را شناسایی کند. نمی توان گفت همه بیماران از تمام عوامل احتمالی پرهیز کنند زیرا این عوامل ممکنست در فردی مؤثر باشد اما در دیگران نباشد. اما در تمام بیماران می توان توصیه کرد تا از بی خوابی و بی نظمی برنامه خواب پرهیز نمایند. هم کم خوابی و هم پرخوابی از عوامل برانگیزاننده سردرد هستند. بعلاوه بیماران باید از گرسنگی و حذف وعده غذایی پرهیز کنند. استرس و تنش های عصبی نیز از عوامل مهم شروع و تشدید سردرد میگرنی هستند. باید از نور شدید، تماشای طولانی تلویزیون و نمایشگر کامپیوتر اجتناب شود. در اکثر موارد استراحت در اطاق تاریک و ساکت و در صورت امکان خوابیدن سبب فروکش سردرد می شود. تمرین های نورو بیوفیدبک و آرامش سازی نیز در کاستن از شدت سردرد مفید هستند.

 

درمانهای دارویی: درمان دارویی را می توان به دو بخش تقسیم کرد:

 

۱) درمان حمله سردرد: این دسته از داروها را باید در ابتدای شروع سردرد استفاده کرد تا سبب فروکش حمله سردرد شوند. از داروهای خط اول این گروه مسکن هایی مثل آسپیرین، استامینوفن، ایبوپروفن، ناپروکسن را می توان نام برد. مسکن ها را بیشتر در موارد خفیف تا متوسط سردرد توصیه می کنند. گاهی اوقات از ترکیب مسکن ها همراه کافیین استفاده می شود که اثر مسکن را بیشتر می کند. از مصرف بیش از حد مسکن ها باید اجتناب شود زیرا خودشان می توانند سبب سردرد ناشی از مصرف زیاد مسکن شوند. به همین دلیل کسانیکه نیاز به مصرف بیش از دو نوبت مسکن در هفته و یا بیش از ده بار در ماه دارند بهتر است بجای مصرف مسکن از درمانهای پیشگیری از سردرد استفاده کنند. بیماران مبتلا به مشکلات گوارشی، زخم یا خونریزی و همینطور بیماری کلیوی نباید از مسکن ها استفاده نمایند. 

 

در مواردیکه مسکن های خط اول مؤثر نباشد یا بدلیل عوارض نتوان از آنها استفاده کرد از ترکیبات تریپتان می توان استفاده کرد. از داروهای رایج این گروه سوماتریپتان، زولمیتریپتان، ناراتریپتان، آلموتریپتان و التریپتان را می توان نام برد. زولمیتریپتان و سوماتریپتان هم به شکل قرص و هم اسپری داخل بینی وجود دارد. سوماتریپتان را به شکل تزریق زیر جلدی نیز می توان استفاده کرد. سایر موارد فقط به شکل خوراکی هستند. از مصرف این داروها در بیماران مبتلا به بیماری عروق قلبی و مغزی، فشارخون بالا، و طی حاملگی و با فاصله کمتر از 24 ساعت از مصرف ارگوتامین باید اجتناب کرد. ترکیب سوماتریپتان با ناپروکسن بصورت تجاری با نام میگراکسترا نیز در درمان سردرد میگرنی مفید است. 

 

از داروهای دیگری که در حمله سردرد استفاده می شود ترکیبات ارگوت مثل ارگوتامین و دی هیدروارگوتامین را می توان نام برد. گاهی نیز از ترکیب کافیین و ارگوتامین (ارگوتامین سی) استفاده می شود. در افراد مبتلا به بیماری عروقی قلبی و مغزی و بیماری کلیوی و فشارخون بالا و طی حاملگی نباید از این داروها استفاده کرد.

 

در حملات سردرد میگرن یکی از مشکلات شایع تهوع و استفراغ است که در این موارد از داروهای ضد تهوع مثل متوکلوپرامید و کلرپرومازین می توان استفاده کرد. نکته مهم در درمان سردرد با مسکن، مصرف دارو در مراحل اولیه شروع سردرد و قبل از تشدید سردرد و شروع تهوع است. در صورتی که سردرد شدید شده باشد و تهوع آزار دهنده رخ دهد، داروهای خوراکی چندان فایده ای نداشته و به درمان های تزریقی نیاز می شود.

 

از درمانهای جدیدتر تسکین سردرد حاد، داروی لاسمیدیتان (Reyvow) و مهار کننده های پپتید وابسته به ژن کلسیتونین (CGRP) بنامهای اوبروجیپانت (Ubrelvy) و ریمجیپانت (Nurtec) می توان نام برد. از این داروها در افرادی که سردردشان با مسکنهای معمولی و یا سومانریپتان و ترکیبات مشابهش ساکت نمی شود و یا بعلت بیماریهای قلبی عروقی ممنوعیت مصرف دارند می توان استفاده کرد.   

2) درمانهای پیشگیری:  

 

 

 

کانال تلگرام: www.t.me/Ameli_Office

 

 

فینگولیمود و کاهش لنفوسیت خون

🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻پرسش و پاسخ🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻

🆔 @Ameli_Office
📩 پرسش:
 

من بیش از یک ساله که فینگولید مصرف میکنم. توی آزمایش آخری عدد گلبول سفید 3.1 شده که همیشه 4 بود. و درصد لنفوسیت را هم 17 درصد زده. آنزیم های کبدی هم توی رنج نرمال بودن. آقای دکتر اون گلبول سفید و تعداد لنفوسیت ها کم نشدن؟ این کم شدن wbc و لنفوسیت ها در بیماران ام اس طبیعیه؟

 
🆔 @Ameli_Office
🖋 پاسخ: 👇👇👇

 

✅ مکانیسم اثر داروی فینگولیمود، محبوس کردن لنفوسیت‌ها در غدد لنفاوی و جلوگیری از ورود آنها به گردش خون است. بنابراین یکی از نشانه‌های تاثیر دارو، کاهش مقدار لنفوسیت است. کاهش میزان لنفوسیت‌های خون تا ۲۰۰ عدد، در صورت عدم وجود علایم عفونی، نیازی به قطع دارو ندارد. در این مورد نیز مقدار لنفوسیت ۵۲۷=۰/۱۷×۳۱۰۰ است که قابل قبول می باشد.

 

👉 www.t.me/Ameli_Office    کانال تلگرام مطب دکتر جواد عاملی

📩 @DrAmeli             راه ارسال سوال📩

توهم و بیماری پارکینسون

🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻پرسش و پاسخ🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻

🆔 @Ameli_Office
📩 پرسش:
 

پدر من در حدود ده سال هست که پارکینسون دارند و الان حدود یکسال که دچار توهم می شوند در برخی روزها و برخی ساعات. من در امریکا زندگی می کنم اما پدرم ایران هستند من طی تحقیقاتی که در اینجا انجام دادم اینجا چند سالی هست که برای توهم بیماران پارکینسون داری نوپلازید (پیماوانسرین) تجویز می شود ولی متاسفانه این دارو در ایران موجود نیست. دکتر پدرم در اصفهان براشون داروی کوئتیاپین را تجویز کردند شبی یک چهارم ولی همان شب اول که خوابیده بودند بعد از مصرف یک چهارم دارو دچار کابوس های ترسناک شده بودند و نتونسته بودند بخوابند. خواستم نظر شما را بدونم که آیا امکان دارد که با مصرف این داروی کوئتیاپین بعد از یک هفته بدن به دارو عادت کنه و عوارض دارو مثل کابوس شبانه رفع شود. 
🆔 @Ameli_Office
🖋 پاسخ: 👇👇👇

 

✅ توهم، بویژه توهمات بینایی، از یافته‌های شایع در مراحل پیشرفته بیماری پارکینسون است. بطوریکه بعد از ۲۰ - ۱۵ سال از شروع بیماریشان گذشته باشد تا حدود ۴۰ درصد توهم را تجربه می‌کنند.

 

✅ در برخی بیماریهای مشابه بیماری پارکینسون از همان سال‌های اولیه بیماری، توهم ممکن است بروز کند.

 

✅ هر قدر سن بیمار بیشتر باشد و بویژه اگر اختلال حافظه هم داشته باشد احتمال بروز توهم بیشتر است. مشکلات بینایی و شنوایی نیز احتمال ظهور توهم را بیشتر می کند.

 

✅ برخی عوامل ثانویه مثل عفونت‌ها، از دست دادن مایعات بدن بدلیل تغذیه نامناسب یا مثلاً اسهال و یا بهم خوردن تعادل الکترولیتهای خون، سبب بروز توهم در بیماری که قبلاً مشکلی نداشته می شود.

 

✅ با پیشرفت بیماری افزایش داروهای ضد پارکینسون اجتناب ناپذیر است و توهم از عوارض اکثر این داروها است. احتمال بروز توهم با برخی داروها مثل بی پریدن، تریفن و آمانتادین  و پرامیپکسول بیش از سایر داروهای ضد پارکینسون است. برخی داروهای آرام‌بخش و ضد افسردگی نیز ممکن است سبب تشدید توهم در این بیماری شوند. لذا در صورت امکان پزشک اقدام به کاستن از این داروها، به ترتیب اهمیت می کند تا جایی که سبب تشدید علایم پارکینسونی نشود. بنابراین باید بین شدت توهم و شدت سفتی عضلانی با تنظیم دارویی تعادلی برقرار کرد تا هر دو در حداقل شدت ممکنه باشند.

 

🔴 در مواردی که با اصلاح موارد فوق توهم برطرف نشود و توهم نیز غیر قابل تحمل و آزار دهنده باشد می‌توان از داروهای ضد توهم مثل کوئتیاپین، پیماوانسرین و یا کلوزاپین استفاده کرد. پیماوانسرین تنها در امریکا مورد تایید قرار گرفته و استفاده می شود. هر سه این داروها اثرات و عوارض نسبتأ مشابهی دارند. کلوزاپین کمتر از دو داروی دیگر سبب تشدید علایم پارکینسون می شود ولی بدلیل عوارض خونی کمتر استفاده می شود. خواب آلودگی و گیجی و منگی و خطر زمین خوردن از عوارض شایع این داروها است. 

 

✅ از مشکلات دیگر بیماری پارکینسون انواع مختلف اختلال خواب است. کابوس‌های شبانه همراه با رفتاری‌های تهاجمی در خواب از این جمله است. گاهی اوقات داروهای آرامبخش سبب تشدید این مشکل می شوند که کاستن از دارو تا حد امکان توصیه می شود. برداشتن وسایل آسیب رسان از اطراف تخت بیمار، تخت پایه کوتاه برای کاهش خطر سقوط بهتر است. صدا کردن یا لمس بیمار و گفتن کلماتی ساده مثل اینکه بخواب گاهی سبب آرامش بیمار می شود. در نهایت داروهایی مثل کلونازپام و ملاتونین سبب تخفیف این اختلال می شود.

 

👉 www.t.me/Ameli_Office    کانال تلگرام مطب دکتر جواد عاملی

📩 @DrAmeli             راه ارسال سوال📩