داروهای مهار کننده بروتون تیروزین کیناز به ویژه Tolebrutinib، بیشترین احتمال دریافت تأیید FDA برای درمان بیماری ام‌اس در آینده نزدیک را دارند. تولبروتینیب یک مهار کننده BTK با قابلیت نفوذ در مغز است که سلول لنفوسیت B و میکروگلیاها را هدف قرار می‌دهد. این دارو مشکل نفوذ‌ناپذیری داروهای ضد لنفوسیت B مثل ریتوکسیماب و اکرلیزوماب را حل کرده است.
مهار کنندگان بروتون تیروزین کیناز توانایی سرکوب فعالیت التهابی حاد و مزمن در فضاهای بسته مغزی که داروها به سختی در آن نفوذ می کنند را دارد. التهاب مزمن باعث ناتوانی پیشرونده، بویژه در راه رفتن، بدون آنکه حمله واضحی رخ داده باشد می‌شود و این داروها توانایی جلوگیری از این ناتوانی پیشرونده را داشته است.
گرچه آزمایشات فاز ۳ (جمینی ۱ و ۲) نشان داد که تولبروتینیب (۶۰ میلی گرم خوراکی یک بار در روز) در جلوگیری از عود بیماری یا ایجاد پلاک جدید نسبت به تریفلونامید برتری نداشته است اما در آزمایشی فاز ۳ هرکول نشان داده که تولبروتینیب خطر پیشرفت ناتوانی تدریجی را در مقایسه با دارونما بطور قابل ملاحظه‌ای کاهش می دهد (نسبت خطر 0.69).
از عوارض نیازمند مراقبت داروی تولبروتینیب احتمال افزایش آنزیم‌های کبدی بصورت خفیف تا متوسط و حوادث خونریزی جزئی بوده است.
