محرومیت خواب

کمبود و محرومیت خواب یکی از شایعترین اختلالات خواب در جامعه امروزی است.  نوز زیاد محیط، سر و صدای زیاد، ساعات طولانی کار، شیفت‌کاری و استرس زیاد کار و زندگی همگی از علل محیطی کمبود خواب هستند.

 

مقدار خواب طبیعی در یک فرد بالغ حدود ۶-۸ ساعت است خواب کمتر از ۶ ساعت و بیشتر از ۸ ساعت سبب آسیب‌های بدنی می‌شود. در کودکان ۶ تا ۱۲ ساله میزان نیاز شبانه روز به خواب ۱۰-۱۱ ساعت و در نوجوانان تا ۱۸ سالگی ۸/۵ تا ۱۰ ساعت است.
نیاز افراد به خواب در افراد ممکنه کمی با هم تفاوت داشته باشد به همین دلیل وقتی می‌گوئیم یک نفر دچار کمبود یا محرومیت خواب است که علاوه بر کم‌خوابی، در روز نیز احساس نیاز به خواب و چرت‌های مکرر و خستگی داشته باشد. در کودکان کمبود خواب ممکنه بصورت رفتارهای غیر طبیعی، پرخاشگری و افت تحصیلی نمایان شود.

 

علل کمبود خواب بسیار متنوع است. از عوامل محیطی مثل شیفت‌کاری و مناسب نبودن اطاق خواب و سر و صدا گرفته تا عللی مثل مصرف داروهایی که مانع خواب یا سبب بهم ریختگی خواب می‌شوند مثل مصرف زیاد قهوه و چای، مخرومیت الکل، داروهای فشار خون و کورتن و برخی داروهای آرامبخش که سبب تغییر نظم خواب می‌شوند. بیماریهای دیگر هم ممکنست سبب اختلال خواب کمبود خواب شوند. بیماریهایی که با درد همراه هستند، بیماریهای تنفسی و قلبی و مغزی سبب اختلال خواب می شوند.

 

کمبود خواب سبب آسیب به بخش های مختلف بدن می‌شود کمبود خواب سبب اختلال توجه و قضاوت و تصمیم‌گیری می‌شود. اگر فردی ۲۴ ساعت نخوابیده باشد معادل فردی است که بدلیل مصرف الکل منع رانندگی دارد. 

تخلیه مواد سمی تولید شده در مغز بیشتر در خواب انجام میشود و کمبود طولانی خواب سبب تجمع این مواد در مغز و افزایش خطر بیماری‌های آلزایمر و پارکینسون میشود. 

کمبود خواب با بهم ریختن نظم سیستم خودکار تنظیم ضربان قلب و اتساع عروق، سبب افزایش فشار خون و سفتی عروق و افزایش احتمال سکته‌های قلبی و مغزی می‌شود.
کمبود خواب سیستم غدد داخلی را نیز بهم می‌ریزد و احتمال چاقی و افزایش قند و چربی بیشتر شده و سبب عوارض ثانویه می‌شود.

حتی سیستم ایمنی هم در اثر کمبود خواب دچار اختلال می‌شود و احتمال بیماریهای ایمنی و سرطان‌ها با کمبود خواب بیشتر می‌شود

پای بیقرار و بارداری

 

🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻پرسش و پاسخ🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻

🆔 @Ameli_Office
📩 پرسش:
 

من مبتلا به سندرم پای بیقرار بسیار شدید هستم. به طوری که زندگی من تحت تاثیر قرار گرفته و به شدت زجر میکشم، من در بارداری اول ٢ قرص دوز ٠/٧ سیفرول رو مصرف میکردم، اما در شیردهی به دلیل اینکه میترسیدم در شیر ترشح بشه مصرف نکردم و واقعا زجر کشیدم، الان دوباره باردار هستم و دوز ٠/١٨ رو ٢ تا مصرف میکنم. سوالم اینه که آیا میتونم تو شیردهی مصرف کنم؟ واقعا وحشتناکه زندگی من بدون این قرص. ممنونم

🆔 @Ameli_Office
🖋 پاسخ: 👇👇👇


✅ پای بیقرار که به صورت احساس درد و گرفتگی و سوزش و نیاز به حرکت دادن پا برای تخفیف این احساسات آزاردهنده است، در دوران بارداری دو برابر سایر مواقع است و در ماههای آخر بارداری به حداکثر شدت می رسد. این مشکل که شب ها بیشتر می شود سبب اختلال خواب می شود.

✅ افسردگی، اضطراب، کم خوابی به دلایل دیگر از جمله وقفه تنفسی خواب و کم خونی فقر آهن و دیابت از عوامل تشدید این مشکل است.

 

✅ برای درمان در وهله اول باید به روش های غیر دارویی مثل ورزش در طی روز، پرهیز از زیاده روی در مصرف قهوه، چای و کاکائو، ماساژ پاها و تغییر توجه موقع رفتن برای خواب با کارهایی مثل مطالعه کمک گرفت.  

 

✅ در دوران بارداری و شیر دهی به علت محدودیت در مصرف داروها، در قدم اول از قرص های آهن جهت تخفیف این مشکل استفاده می شود. در صورت عدم پاسخ مناسب، از کلونازپام و در قدم  بعدی مادوپار را می توان توصیه کرد. داروی خط آخری که گاهی اوقات و با مراقبت توصیه شده است اکسی کدون می باشد.

 

✅ در دوران شیردهی کلونازپام و گاباپنتین قابل تجویز هستند.

 

✅ مصرف سیفرول در بارداری و شیردهی توصیه نمی شود.

👉 www.t.me/Ameli_Office    کانال تلگرام مطب دکتر جواد عاملی

📩 @DrAmeli             راه ارسال سوال📩

بیخوابی و بیماری پارکینسون

🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻پرسش و پاسخ🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻

🆔 @Ameli_Office

📩 سوال:


من مادری دارم ۸۵ سال داره، که نوراستور می خوره ولی شبها اصلا خواب نداره فقط داد میزنه.

🆔 @Ameli_Office

🖋 پاسخ: 👇👇👇


✅ در این موارد در وهله اول باید علل بی خواب بررسی و درمان شود. بی خوابی در بیماران پارکینسونی شایع و از علل بارز آن درد مفاصل و عضلات، مشکلات حرکتی و گاهی اوقات پای بیقرار است. علل رایج بی خوابی که در سایر افراد دیده می شود در بیماران پارکینسونی هم ممکن است سبب بی خوابی شود.  از جمله این موارد اضطراب و تنش عصبی، محیط خواب نامناسب، عدم رعایت بهداشت خواب، خوابیدن طی روز و گاهی مشکل وقفه تنفسی در خواب و تکرر ادرار شبانه را می توان ذکر کرد.

✅ در مواردی که علت مشخصی برای بی خوابی وجود داشته باشد باید اقدام به رفع این مشکل شود. تنظیم داروهای پارکینسون، درمان پای بیقرار، درمان اضطراب و درمان وقفه تنفسی خواب از مهمترین اقدامات هستند.

✅ در صورت عدم یافت علت مشخص باید در وهله اول بهداشت خواب مجدداً مرور شود. از خوابیدن در طی روز پرهیز شود. دمای اطاق مناسب باشد. نور اطاق را شب از دو ساعت قبل ساعت خواب کم کنیم. از تماشای تلویزیون در ساعات پایانی شب پرهیز شود. تنش و مشاجرات در روز کاسته شود. مطالعه داستان و یا مطالب غیر مهیج در ساعات قبل خواب مفید است. غذای سنگین در اخر شب مصرف نشود. گرسنگی سبب بی خوابی می شود. شیر و ماست در شام سبب بهبود خواب می شود. از مصرف چای و قهوه و سیگار از دو ساعت قبل ساعت خواب پرهیز شود.

✅ در مواردی که باز هم مشکل بی خواب تداوم داشته باشد بطور موقت می توان از دارو‌های خواب آور کمک گرفت. باید توجه داشت مصرف طولانی دارو‌های خواب آور سبب وابستگی می شود.


👉 www.t.me/Ameli_Office    کانال تلگرام مطب دکتر جواد عاملی

📩 @DrAmeli             راه ارسال سوال📩

سندرم پای بیقرار

 

سندرم پای بیقرار (restless leg syndrome)نام یکی از بیماریهای شایع مسبب اختلال شروع خواب است. در این حالت شخص وقتی برای استراحت یا خواب به رختخواب می رود دچار احساسات ناخوشایندی مثل درد، گرفتگی، مورمور، خارش و یا سوزن سوزن شدن در پاها می شود بطوریکه برای خلاصی مجبور است پایش را تکان دهد و یا چند قدم راه برود. این احساس با تکان دادن و یا راه رفتن بطور موقت فروکش می کند ولی با رفتن به بستر مجددا شروع می شود. 

در برخی موارد علایم سندرم پای بی قرار از دوران کودکی شروع شود ولی معمولا بدلیل مختصر بودن تا دوران میانسالی تشخیص داده نمی شود و هر قدر سن بالاتر میرود بر شدت آن افزوده می شود.

 

 

علایم بی قراری معمولا در پاها حس می شود. گرچه در برخی ممکن است در دست ها نیز احساس شود. احساس بیقراری معمولا موقع استراحت و رفتن به بستر شدت میگیرد ولی در برخی موارد در طی روز و حین فعالیت هم وجود دارد.

 

 

سندرم پای بیقرار در اکثر مواقع سبب اختلال در شروع خواب و در نتیجه احساس خواب آلودگی و خستگی و کاهش تمرکز حواس طی روز می شود. اگر سندرم پای بیقرار با اختلال دیگری بنام تکانهای دوره ای پا در خواب (periodic leg movement)همراه شود بر شدت اختلال خواب افزوده می شود. زیرا تکانهای دوره ای پا در خواب سبب بیداری های مکرر ثانیه ای و کاهش شدید کیفیت خواب می شود.

 

 

شیوع سندرم پای بیقرار در جامعه حدود 2-15 درصد است و هر قدر سن بالاتر میرود شیوع آنهم بیشتر می شود. احتمال بروز این اختلال در خانمها حدود دو برابر آقایان است.

 

 

علت سندرم پای بیقرار در اکثر مواقع نامعلوم است گرچه اختلالاتی مثل اختلال مسیرهای دوپامینی در مغز و یا بهم خوردن تعادل یون آهن در مغز مطرح شده ولی هنوز به اثبات نرسیده است.

 

 

در بروز سندرم پای بیقرار عامل ژنتیک نیز نقش دارد بطوریکه موارد بروز این اختلال در یک خانواده بیشتر از جامعه می باشد. ژن های مختلفی با توارث اتوزومی غالب و مغلوب برای این اختلال شناسایی شده اند. مواردیکه شروع علایم سندرم پای بیقرار قبل از 45 سالگی باشد احتمال نقش عوامل ژنتیکی بیشتر می شود.

 

 

در بعضی از بیماران سندرم پای بیقرار در اثر بیماریها و یا مصرف بعضی از داروها و یا برخی عادات ایجاد می شود که در این موارد با رفع علت علایم بیقرای پاها نیز فروکش میکند.

 

 

از مهمترین علل ثانویه بروز سندروم پای بیقرار فقر آهن در بدن است. بخصوص در خانم ها که شیوع کم خونی ناشی از فقر آهن شایعتر است باید به این علت توجه خاص شود. از عوامل دیگر می توان کمبود فولیک اسید، منیزیوم و ویتامین ب12 را ذکر کرد.  از علل دیگر می توان از نارسایی کلیه، نروپاتی دیابتی، فتق دیسک کمری و یا تنگی کانال کمری، بیماری های روماتیسمی نام برد. بعضی داروها بویژه داروهای اعصاب مثل فلوکستین و تری فلوپرازین و لیتیوم از عوامل بروز سندرم پای بیقرار هستند. داروی پروپرانولول نیز می تواند سبب بروز چنین اختلالی گردد. مصرف الکل و کافئین بویژه اواخر روز سبب تشدید این اختلال می شود. در طی حاملگی نزدیک به نیمی از خانم ها علایم سندرم پای بیقرار را تجربه میکنند. علایم این اختلال معمولا چند هفته پس از ختم بارداری فروکش می کند.

 

 

درمان:

 

 

برای درمان این اختلال در وهله اول باید به رعایت بهداشت خواب توجه کرد. اجتناب از مصرف مصرف چای، قهوه، کاکائو و استعمال دخانیات در اواخر روز در کاستن از شدت علایم بیماری موثر است. در صورتیکه امکان پذیر باشد البته پس از مشورت با پزشک معالج بهتر است داروهایی که سبب بروز این اختلال می شوند قطع گردد. ورزش بویژه ورزش های هوازی در کاستن از شدت علایم موثر است. اما باید توجه داشت ورزش نباید در اواخر روز و حوالی ساعت خواب باشد. در برخی بیماران دوش آب گرم یا سرد و گاهی وان آب سبب تخفیف علایم می شود. ماساژ پا با دست یا با دستگاههای ویبراتور هم سبب فروکش علایم می شود.  

 

 

 

در مواردیکه سندرم پای بیقرار ثانویه به اختلال دیگری باشد در وهله اول باید بیماری اولیه درمان شود. مثلا اگر بیمار دچار فقر آهن و یا کمبود منیزیوم یا ویتامین ب 12 باشد ابتدا باید این کمبودها اصلاح شود. در مواردیکه علتی برای سندرم پیدا نشده باشد داروهای دوپامینی مثل پرامیپکسول و روپینیرول جزء انتخاب های اول درمان بودند اما چون مصرف طولانی مدت آن‌ها سبب تشدید علایم بیقراری پا و نیاز به بالا بردن مقدار دارو می شوند دیگر به عنوان خط اول درمان توصیه نمی‌شوند. داروهایی مثل گاباپنتین و پره‌گابالین در صورت نبود علت قابل رفع، مورد استفاده قرار میگیرند. 

 

 

 

 

کانال تلگرام: www.t.me/Ameli_Office