صرع و ورزش
ورزش با تقویت قوای جسمی و همینطور افزایش نشاط و شادابی سبب افزایش اعتماد به نفس و کاهش تنش روانی می شود. ورزش باعث کاهش وزن و کاهش چربی های خون و افزایش قوام استخوان ها و پیشگیری از پوکی استخوان می شود.
با وجود مزایای بیشمار ورزش متاسفانه بیماران صرعی کمتر از سایرین ورزش می کنند که بخشی از آن مربوط به ترس بیماران از بروز حمله تشنج در طی ورزش است و بخشی مربوط به عارضه سستی و خواب آلودگی داروهای ضد تشنج. پرهیز از ورزش علاوه بر عوارض روحی و گوشه گیری سبب افزایش وزن و عوارض جسمی عدیده ای می شود.
گرچه ورزش بندرت سبب بروز حمله تشنج می شود ولی اکثر مطالعات نشان داده است که بویژه ورزش های هوازی مثل دویدن، قدم زدن، شنا و دوچرخه سواری سبب تقویت گردش خون و اکسیژن رسانی مغز و کاهش حملات تشنج می شود. بعلاوه ورزش با ایجاد نشاط و شادابی و کاهش تنش های عصبی نیز به کاهش حملات تشنج کمک می کند. از طرفی ورزش سبب کاهش دردهای اسکلتی و عضلانی و بهبود خواب بیمار می شود که این نیز نقش موثری در کنترل حملات تشنج دارد.
بعلاوه بیماران صرعی با توجه به مصرف طولانی داروهای ضد تشنج مستعد پوکی استخوان و افزایش چربی خون و در نتیجه تصلب شرایین و مشکلات قلب و عروق هستند و ورزش نقش مهمی در پیشگیری از این عوارض دارد.
بسیاری از ورزش ها برای بیماران مصروع که تشنج آنها کنترل شده است مجاز هستند مگر مواردیکه در طی ورزش خطر برخورد ضربه به سر وجود دارد مثل بوکس یا کاراته. در سایر موارد با برخی احتیاطات امکان ورزش وجود دارد مثلا در ورزش هایی مثل فوتبال، والیبال و بسکتبال با محافظت از سر می توان ورزش کرد. بنابراین قبل از شروع فعالیت ورزشی باید با پزشک معالج مشورت کرد.
برای شنا باید اولاً غریق نجات را از داشتن بیماری صرع مطلع کرد و ثانیاً از شنای تکی و بدون همراه اجتناب شود. پوشیدن جلیقه نجات در استخر توصیه می شود.
کوهنوردی، صخره نوردی، بانجی، ورزش های موتوری و اسکی که خطر سقوط بویژه در صورت بروز حمله را به همراه دارد توصیه نمی شود و ممنوع است.
برای شروع بهتر است که با ورزش های سبک و کوتاه مدت شروع کرد و بتدریج بر حسب توان، مدت و شدت آن را افزایش داد مثلا می توان از قدم زدن تند در اطراف منزل و پارک نزدیک محل سکونت شروع کرد.بهتر است قبل از هر بار ورزش مدتی را صرف تمرین های کششی و گرم کردن بدن نمود زیرا با این کار ظرفیت ورزشی بیشتر شده و احتمال آسیب بدنی نیز کمتر می شود. تمرین های کششی را می توان حتی در طی روز بدون ورزش های دیگر نیز انجام داد زیرا سبب کاهش تنش و احساس فرح می شود.
اگر ورزش را با روشهایی مثل گوش کردن به موسیقی یا بازی با دوستان مفرح تر کنیم انگیزه برای ادامه ورزش بیشتر می شود.
یکی از نکاتی که باید بدان توجه کرد مصرف مایعات و آب میوه فراوان از قبل و طی ورزش و بعد از آن است. از دست دادن مایعات بدن از عوامل مهم بروز حمله تشنج بعد از ورزش است.
از گرسنگی و خستگی زیاد در طی ورزش نیز باید اجتناب شود، بهتر است قبل از شروع ورزش کمی مواد قندی استفاده کرد و قبل از آنکه خیلی خسته شود و یا حرارت بدن بالا رود به ورزش خاتمه دهد.
