داروی اوزانیمود هم‌خانواده داروی قدیمی‌تر این گروه، فینگولیمد است که همانند آن با اثر بر روی گیرنده‌های اسفنگوزین ۱ فسفات سبب حبس لنفوسیت در غدد لنفاوی می‌شود. این دارو برخلاف فینگولیمد که بر روی اکثر گیرنده‌های اسفنگوزین ۱ فسفات اثر دارد، کمی اختصاصی‌تر است و فقط روی گیرندهای ۱ و ۵ اثر می کند.
گیرنده‌های اسفنگوزین ۱ فسفات در غدد لنفاوی، مغز، قلب، تیموس، طحال، ریه، کلیه و پوست منتشر است. با توجه به همین گستردگی، داروهایی که روی این گیرنده‌ها اثر می‌کنند سبب بروز علایم در این بخش‌ها میشوند که از عوارض دارو شناخته میشوند. مثلا ممکن است سبب کندی ضربان قلب، مشکلات تنفسی، پوستی و علایم چشمی شوند. داروی‌های جدیدتر کمی اختصاصی‌تر روی بعضی از گیرندها اثر کرده، هم اثر درمانی آنها اختصاصی‌تر شده و هم عوارض ناخواسته آنها کمتر می‌شود.
داروی اوزانیمود که با نام تجاری زپوزیا عرضه شده بطور اختصاصی روی گیرنده‌های ۱ و ۵ اسفنگوزین ۱ فسفات اثر کرده و عوارض قلبی کمتری دارد و نیازی به مانیتورینگ قلبی برای شروع درمان ندارد.
داروی اوزانیمود در موارد ام‌اس عود کنند و پیشرونده ثانویه می‌توان تجویز کرد.
مصرف این دارو در کسانیکه آریتمی قلبی دارند و یا سکته قلبی و مغزی در شش ماه اخیر داشته اند ممنوع است. بنابراین قبل از شروع دارو باید نوار قلب گرفته شود و اگر سابقه‌ای از بیماری قلبی داشته باشد، با متخصص قلب مشاوره شود. بعلاوه در کسانی که آپنه خواب شدید و درمان نشده دارند و یا از داروهای مهار کننده آنزیم MAO استفاده می کنند ممنوع است.
قبل شروع درمان باید آزمایش خون و کبد و سابقه عفونت‌ها بویژه آبله مرغان بررسی شود و اگر سابقه ابتلای به آبله مرغان نداشته باید قبل مصرف دارو واکسن آبله مرغان زده شود.
شایعترین عوارض دارو شامل عفونت‌های تنفسی، افزایش آنزیم‌های کبدی، افت وضعیتی فشارخون، عفونت ادراری، کمردرد و بالا رفتن فشار خون بوده است.
شروع دارو بصورت افزایش تدریجی دارو است. چهار روز اول، روزانه یک کپسول ۰/۲۳ میلی گرمی، روز پنجم، ششم و هفتم روزانه یک کپسول ۰/۴۶ میلی‌گرمی و سپس با کپسول ۰/۹۲ میلی‌گرمی روزانه دارو ادامه داده می‌شود.
