دکتر جواد عاملی مازندرانی

متخصص بیماریهای مغز و اعصاب

دکتر جواد عاملی مازندرانی

متخصص بیماریهای مغز و اعصاب

در این وبلاگ بیماریهای مغز و اعصاب، اخبار و پیشرفت های جدید در این زمینه به زبان ساده و قابل استفاده عموم نوشته خواهد شد. بدلیل عدم فرصت کافی امکان پاسخگویی خصوصی مقدور نیست. لذا فقط به سوالاتی که موافقت برای انتشار عمومی در آن درج شده باشد با حفظ محرمانگی پرسشگر و پس از ویرایش مختصر، پاسخ بصورت عمومی منتشر خواهد شد.

طبقه بندی موضوعی
بایگانی
۱۰
مهر

بیماری صرع در خانم هایی که قصد بارداری دارند نیاز به توجه ویژه ای دارد زیرا علاوه بر اثرات دارو بر مادر باید به اثرات دارو و تشنج بر روی جنین و همینطور اثرات بارداری بر روی صرع مادر نیز توجه داشت.

  

اثرات تشنج مادر بر جنین: اگر تشنج مادر از انواع تشنج حرکتی باشد یعنی دچار بیهوشی، انقباض و سفتی سراسری عضلات بدن شود، معمولاً برای حدود 20-40 ثانیه دچار وقفه تنفسی می شود. علاوه بر انقباضات شدید عضلانی در این شرایط کمبود اکسیژن نیز رخ می دهد که سبب حالت اسیدوز متابولیک در بدن می شود و این اسیدوز به جنین منتقل شود. در این شرایط ضربان قلب جنین کندتر می شود که نشانه وارد شدن استرس به جنین است. بعلاوه اگر تشنج شدید باشد احتمال وارد آمددن ضربه به جنین در اثر سقوط مادر هم وجود دارد. البته همه اینها درتئوری است اما  در عمل موارد مرگ جنین بدنبال حمله تشنج بسیار نادر است.  ولی اگر حمله تشنج به حالت صرع پایدار در آمده باشد، یعنی بیش از نیم ساعت طول بکشد یا پشت سر هم تکرار شود احتمال آسیب جنین زیاد می شود.

 

 

یکی از زمانهای بحرانی برای بروز تشنج موقع زایمان است. احتمال بروز حمله تشنج حین زایمان حدود 2 درصد است. بروز حمله تشنج حین زایمان خطر نرسیدن اکسیژن به نوزاد را زیاد می کند بنابراین در کسانی که بیماری صرع آنها بخوبی کنترل نشده بهتر است زایمان به روش سزارین انجام شود گرچه در اکثریت بیماران نیازی به سزارین نیست و زایمان طبیعی توصیه می شود.

 

 

البته باید بدانیم که بسیاری از انواع صرع مثل صرع کوچک فاقد حالت انقباضات شدید و سراسری عضلات هستند و در این موارد بروز حمله در مادر خطری را متوجه جنین نمی کند. ولی تا سر حد امکان باید جلوی حملات تشنج با انقباضات شدید و سراسری عضلات بدن را بخاطر خطر عوارض جنینی بگیریم.

 

 

اثرات بارداری بر روی صرع: در بیش از نیمی از بیماران مبتلا به صرع، بارداری تغییری در شدت حملات ایجاد نمیکند. اما در کمتر از 3/1 بیماران بارداری سبب تشدید میزان حملات تشنج می شود. البته بیشتر کسانیکه دچار تشدید حملات طی بارداری می شوند کسانی هستند که قبل از بارداری نیز تشنج آنها بخوبی کنترل نشده بوده است و یا به دلیل نگرانی از عوارض دارو بر روی جنین بطور سرخود داروهایشان را کم کرده اند.

 

 

گاهی اوقات بارداری سبب تغییر متابولیسم داروها و کاهش مقدار دارو در خون شده و در نتیجه سبب تشدید حمله تشنج می شود. مثلاً در خانمهای باردار سطح خونی فنوباربیتال به نصف مقدار قبل از بارداری می رسد یا سطح خونی لاموتریژین به حدود 3/1 قبل از بارداری کاهش پیدا می کند. بنابراین از سه ماه قبل و طی بارداری نیاز به مراقبت مقدار سطح خونی داروها بیشتر می شود.

 

 

استرس و بی خواب از عوامل مهم عود تشنج در ماههای و موقع زایمان و پس از زایمان است بنابراین کمک خانواده و استراحت بیشتر در کنترل تشنج مفید است.

 

 

اثرات دارو بر جنین: بطور معمول احتمال بروز نواقص مادرزادی در هر مورد بارداری حدود 2-6% است. در خانم های مبتلا به صرع تحت درمان دارو احتمال بروز این نقایص تقریباً دو برابر می شود. البته احتمال این عوارض با داروهای مختلف یکسان نیست مثلا احتمال بروز نقیصه با کاربامازپین و لاموتریژین از همه کمتر و با والپروات بیشتر است. هر قدر تعداد داروهای مصرفی و مقدار دارو بیشتر باشد احتمال بروز نقص بیشتر می شود. مهمترین این نقایص کام و لب شکری، نقص مادر زادی قلبی و نقص انگشتان است.

 

 

بنابراین انجام مشاوره پزشکی قبل از تصمیم برای بارداری بسیار مهم است. در این شرایط معمولاً پزشکان اگر امکان پذیر باشد سعی می کنند تا سرحد امکان والپروات را با داروی دیگری مثل لاموتریژین جایگزین کنند و یا مقدار دارو را تا جایی که تشنج عود نکند یا شدت نگیرد کم می کنند. اما تمام این کارها تا قبل از شش ماه مانده به شروع بارداری باید انجام شود. اما زمانیکه بارداری شروع شده است تغییر دارو با این منظور به صلاح نیست.

 

 

انجام سونوگرافی جهت بررسی نقایص جنینی در هفته های 16-20 و همینطور هفته 34 در تشخیص زودرس نقص جنینی کمک می کند.

 

 

کمبود اسید فولیک (یکی از ویتامین های گروه ب) سبب نقص مادرزادی سیستم عصبی می شود. بعلاوه کسانیکه سابقه تولد نوزاد با چنین نقایصی را در خانواده و یا بارداری قبلی خودشان داشته اند اگر روزانه 4 میلی گرم اسید فولیک بطور مرتب مصرف کنند تا 72 درصد احتمال تولد نوزاد با نقص عصبی کمتر می شود. بر همین مبنا توصیه می شود خانم هایی که تحت درمان با داروهای ضد صرع هستند از حدود سه ماه قبل از بارداری تا انتهای ماه سوم روزانه 4-5 میلیگرم اسید فولیک مصرف کنند.

 

 

 

یکی دیگر از عوارض برخی داروهای ضد تشنج افزایش احتمال خونریزی در ساعات اولیه تولد نوزاد است. برخی داروهای ضد تشنج ( مثل فنوباربیتال، فنی توئین و کاربامازپین) سبب کاهش عوامل انعقادی خون نوزاد و افزایش خطر خونریزی نوزاد می شود. البته از آنجایی که بطور معمول در بدو تولد به نوزاد ویتامین کا تزریق می شود چنین مشکلی کمتر رخ می نماید.

 

 

 

 

 

کانال تلگرام: www.t.me/Ameli_Office

 

 

  • جواد عاملی مازندرانی
۲۲
شهریور

 

سندرم پای بیقرار (restless leg syndrome)نام یکی از بیماریهای شایع مسبب اختلال شروع خواب است. در این حالت شخص وقتی برای استراحت یا خواب به رختخواب می رود دچار احساسات ناخوشایندی مثل درد، گرفتگی، مورمور، خارش و یا سوزن سوزن شدن در پاها می شود بطوریکه برای خلاصی مجبور است پایش را تکان دهد و یا چند قدم راه برود. این احساس با تکان دادن و یا راه رفتن بطور موقت فروکش می کند ولی با رفتن به بستر مجددا شروع می شود. 

در برخی موارد علایم سندرم پای بی قرار از دوران کودکی شروع شود ولی معمولا بدلیل مختصر بودن تا دوران میانسالی تشخیص داده نمی شود و هر قدر سن بالاتر میرود بر شدت آن افزوده می شود.

 

 

علایم بی قراری معمولا در پاها حس می شود. گرچه در برخی ممکن است در دست ها نیز احساس شود. احساس بیقراری معمولا موقع استراحت و رفتن به بستر شدت میگیرد ولی در برخی موارد در طی روز و حین فعالیت هم وجود دارد.

 

 

سندرم پای بیقرار در اکثر مواقع سبب اختلال در شروع خواب و در نتیجه احساس خواب آلودگی و خستگی و کاهش تمرکز حواس طی روز می شود. اگر سندرم پای بیقرار با اختلال دیگری بنام تکانهای دوره ای پا در خواب (periodic leg movement)همراه شود بر شدت اختلال خواب افزوده می شود. زیرا تکانهای دوره ای پا در خواب سبب بیداری های مکرر ثانیه ای و کاهش شدید کیفیت خواب می شود.

 

 

شیوع سندرم پای بیقرار در جامعه حدود 2-15 درصد است و هر قدر سن بالاتر میرود شیوع آنهم بیشتر می شود. احتمال بروز این اختلال در خانمها حدود دو برابر آقایان است.

 

 

علت سندرم پای بیقرار در اکثر مواقع نامعلوم است گرچه اختلالاتی مثل اختلال مسیرهای دوپامینی در مغز و یا بهم خوردن تعادل یون آهن در مغز مطرح شده ولی هنوز به اثبات نرسیده است.

 

 

در بروز سندرم پای بیقرار عامل ژنتیک نیز نقش دارد بطوریکه موارد بروز این اختلال در یک خانواده بیشتر از جامعه می باشد. ژن های مختلفی با توارث اتوزومی غالب و مغلوب برای این اختلال شناسایی شده اند. مواردیکه شروع علایم سندرم پای بیقرار قبل از 45 سالگی باشد احتمال نقش عوامل ژنتیکی بیشتر می شود.

 

 

در بعضی از بیماران سندرم پای بیقرار در اثر بیماریها و یا مصرف بعضی از داروها و یا برخی عادات ایجاد می شود که در این موارد با رفع علت علایم بیقرای پاها نیز فروکش میکند.

 

 

از مهمترین علل ثانویه بروز سندروم پای بیقرار فقر آهن در بدن است. بخصوص در خانم ها که شیوع کم خونی ناشی از فقر آهن شایعتر است باید به این علت توجه خاص شود. از عوامل دیگر می توان کمبود فولیک اسید، منیزیوم و ویتامین ب12 را ذکر کرد.  از علل دیگر می توان از نارسایی کلیه، نروپاتی دیابتی، فتق دیسک کمری و یا تنگی کانال کمری، بیماری های روماتیسمی نام برد. بعضی داروها بویژه داروهای اعصاب مثل فلوکستین و تری فلوپرازین و لیتیوم از عوامل بروز سندرم پای بیقرار هستند. داروی پروپرانولول نیز می تواند سبب بروز چنین اختلالی گردد. مصرف الکل و کافئین بویژه اواخر روز سبب تشدید این اختلال می شود. در طی حاملگی نزدیک به نیمی از خانم ها علایم سندرم پای بیقرار را تجربه میکنند. علایم این اختلال معمولا چند هفته پس از ختم بارداری فروکش می کند.

 

 

درمان:

 

 

برای درمان این اختلال در وهله اول باید به رعایت بهداشت خواب توجه کرد. اجتناب از مصرف مصرف چای، قهوه، کاکائو و استعمال دخانیات در اواخر روز در کاستن از شدت علایم بیماری موثر است. در صورتیکه امکان پذیر باشد البته پس از مشورت با پزشک معالج بهتر است داروهایی که سبب بروز این اختلال می شوند قطع گردد. ورزش بویژه ورزش های هوازی در کاستن از شدت علایم موثر است. اما باید توجه داشت ورزش نباید در اواخر روز و حوالی ساعت خواب باشد. در برخی بیماران دوش آب گرم یا سرد و گاهی وان آب سبب تخفیف علایم می شود. ماساژ پا با دست یا با دستگاههای ویبراتور هم سبب فروکش علایم می شود.  

 

 

 

در مواردیکه سندرم پای بیقرار ثانویه به اختلال دیگری باشد در وهله اول باید بیماری اولیه درمان شود. مثلا اگر بیمار دچار فقر آهن و یا کمبود منیزیوم یا ویتامین ب 12 باشد ابتدا باید این کمبودها اصلاح شود. در مواردیکه علتی برای سندرم پیدا نشده باشد داروهای دوپامینی مثل پرامیپکسول و روپینیرول جزء انتخاب های اول درمان بودند اما چون مصرف طولانی مدت آن‌ها سبب تشدید علایم بیقراری پا و نیاز به بالا بردن مقدار دارو می شوند دیگر به عنوان خط اول درمان توصیه نمی‌شوند. داروهایی مثل گاباپنتین و پره‌گابالین در صورت نبود علت قابل رفع، مورد استفاده قرار میگیرند. 

 

 

 

 

کانال تلگرام: www.t.me/Ameli_Office

 

 

 

 

  • جواد عاملی مازندرانی
۰۴
بهمن

شایع‌ترین عوامل مستعدکننده به سکته مغزی شامل موارد زیر است:

  • فشار خون بالا
  • کلسترول بالای خون
  • استعمال دخانیات (سیگار)
  • دیابت قندی
  • پیری
  • بیماری های قلبی از جمله بی‌نظمی‌های ضربان قلب، نقص دیواره بین دو طرف قلب، بیماری‌های دریچه‌ای قلب، دریچه مصنوعی قلب و سکته‌های قلبی
  • سوء مصرف مواد مثل کوکائین و آمفتامین و هرویین
  • اختلالات انعقادی و یا مصرف داروهای ضد انعقاد







  • جواد عاملی مازندرانی
۰۴
بهمن

  1. مسدود شدن شریان: مسدود شدن شریان شایع‌ترین علت سکته مغزی است. با مسدود شدن شریان خونرسانی و در نتیجه رسیدن گلوکز و اکسیژن به سلول‌های مغزی مختل شده و سبب مرگ سلولی و سکته مغزی می‌شود. با افزایش سن و بویژه با بالا بودن طولانی مدت فشارخون و چربی کلسترول خون، بیماری قند و استعمال سیگار بتدریج درون عروق شریانی رسوب ایجاد می شود و سبب تنگی عروق می گردد. حال اگر یک لخته کوچک در همین محل شریانی که کاملاً باریک شده است تشکیل شود رگ کاملاً مسدود شده و سکته مغزی رخ میدهد. 
  2. آمبولی: آمبولی به معنی حرکت لخته یا هر ماده دیگری در شریان است که می‌تواند سبب مسدود شدن رگ شود. در اغلب اوقات منشاء این لخته ها از قلب است. بیماریهای قلبی مثل دریچه مصنوعی در قلب، تنگی دریچه میترال یا آئورت، نارسایی قلبی یا بی نظمی ضربان قلب می توانند سبب تولید لخته در قلب شوند. گاهی اوقات این لخته‌ها از قلب کنده شده و با حرکت در مسیر شریانها سبب انسداد عروقی و سکته شوند. گاهی اوقات هم منشاء این آمبولی کنده شدن رسوبات تشکیل شده بر روی دیواره عروق بزرگ مثل آئورت یا کاروتید است. رسوبات کلسترول و کلسیم بر روی دیواره عروق علاوه بر اینکه سبب تنگی عروق می‌شوند ممکنست کنده شده سبب مسدود کردن عروق کوچکتر داخل مغزی ‌شوند.
  3. خونریزی مغزی: خونریزی مغزی اکثراً در اثر پاره شدن شریان‌های کوچک داخل مغزی اتفاق می‌افتد. در اکثر اوقات علت پارگی فشارخون بالای کنترل نشده است اما گاهی اوقات هم علل دیگری مثل نقص‌های مادرزادی عروقی یا نقص در انعقاد خون مطرح است. تجمع خون در داخل مغز سبب فشار روی بافت مغز و آسیب بافت مغزی می‌شود. 
  4. خونریزی زیر عنکبوتیه: دور تا دور مغز را پرده‌ای پوشانده است که بنام عنکبوتیه معروف است. گاهی اوقات خونریزی در زیر این پرده اتفاق می‌افتد و سبب پخش شدن خون در اطراف مغز می‌شود. خونریزی در این محل اکثراً بعلت پارگی دیواره رگ در نواحی که بصورت غیر طبیعی متسع شده است و اصطلاحاً آنوریسم گفته می شود این خونریزی معمولا با سردرد بسیار شدید و ناگهانی که بسرعت در تمام سر و گردن پخش می‌شود و ممکنست با از دست دادن هوشیاری همراه شود خود را نمایان می سازد.
  5. التهاب رگ(واسکولیت مغزی): یکی از علل غیرمعمول سکته مغزی التهاب رگهای مغزی است. این حالت اکثراً بدنبال بیماری‌های واسکولیتی منتشر بدن مثل بیماری لوپوس ویا بهجت اتفاق می‌افتد اما گاهی اوقات هم فقط عروق مغزی را به تنهایی گرفتار می کند. از آنجاییکه عروق مختلف مغز ممکنست بصورت همزمان یا بدنبال هم گرفتار شود بیمار دچار نقص های متعدد عصبی می شود.
  6. سردرد میگرنی: از علل نادر سکته مغزی بویژه در سنین جوانی و میانسالی سردردهای میگرنی است. در میگرن عروق داخل مغزی دچار انقباض می‌شود. گاهی اوقات این انقباض آنقدر شدید است که خونرسانی به یک منطقه از مغز ممکنست دچار اختلال شود. در اکثر موارد علائمی که ایجاد می کند بصورت تاری دید، جرقه جلوی چشم و یا تشکیل لکه ی سیاه جلوی دید چشم است که با رفع سردرد آن هم برطرف می‌شود اما ندرتاً ممکنست این اسپاسم آنقدر شدید و طولانی شود که سبب آسیب پایدار مغزی و نقص عصبی شود.





  • جواد عاملی مازندرانی
۰۴
بهمن

الف) انسداد شریان 

  1. تنگی عروق ریز داخل مغزی: تنگی عروق ریز داخل مغزی می تواند سبب اختلال خونرسانی به نقطه کوچکی از مغز و سکته ‌شود. به سکته مغزی حاصله سکته حفره‌ای یا لاکونار می‌گویند. از آنجائیکه این نوع سکته ها خیلی کوچک و ریز هستند معمولاً علایم مختصر ایجاد کرده و ظرف چند ساعت تا چند روز هم برطرف میشود مگر آنکه سکته در نقاط حساس مغز رخ دهد که در این صورت می تواند سبب ناتوانی های شدید ‌شود. ولی بهرحال بتدریج که تعداد این سکته‌های ریز زیاد می شود سبب ناتوانی های شدید در بیمار خواهد شد.
  2. تصلب (سفتی) عروق اصلی مغزی: مغز توسط چهار شریان اصلی خونگیری می‌کند. دو شریان بنام کاروتید داخلی که وظیفه خونرسانی به قسمت بیشتر جلویی مغز را بعهده دارند و دو شریان بنام مهره ای که در ستون فقرات گردنی قرار دارند و در داخل جمجه بهم متصل شده و شریان قاعده را درست می‌کنند.                                              این شریان وظیفه خونرسانی به مخچه ، ساقه مغزی و بخش عقبی مغز را بر عهده دارد. رسوب چربی کلسترول در این عروق سبب سفتی شریان و تنگی آنها می‌شود. مسدود شدن این شریان‌ها سبب اختلال خونرسایی به بخش وسیعی از مغز و در نتیجه بروز ناتوانی های شدید می‌گردد.
  3. آمبولی: در این حالت لخته‌ای از درون قلب و یا از روی دیواره شریان‌های اصلی مثل آئورت کنده شده و سبب انسداد شریان‌های انتهایی در داخل مغز می‌شود؛ به این لخته اصطلاحاً آمبولی گفته می‌شود. این لخته با مسدود کردن شریان سبب اختلال خونرسانی به بخشی از مغز می‌شود. اگر لخته بزرگ باشد در شریانهای اصلی و بزرگ گیر می‌کند و لذا منطقه وسیعی از مغز دچار آسیب می شود و در نتیجه با ناتوانی های شدیدتری همراه خواهد بود. اما اگر لخته کوچک باشد به شریان‌های کوچکتر و انتهایی می‌رود و به منطقه کوچکتری آسیب می‌رساند.

ب) پارگی شریان (خونریزی)

خونریزی مغزی اکثراً در اثر پارگی شریان اتفاق می‌افتد و در اغلب اوقات علت این خونریزی فشارخون بالای کنترل نشده است. گاهی اوقات هم علت خونریزی نقص‌های مادرزادی دیواره شریانی و یا کلاف‌های عروق غیرطبیعی با دیواره نازک است که ممکنست پاره شوند. 





کانال تلگرام: www.t.me/Ameli_Office

  • جواد عاملی مازندرانی
۰۴
بهمن


سکته مغزی (stroke) یا حادثه عروقی مغزی در اثر اختلال خونرسانی به بخشی از مغز و در نتیجه مرگ سلولی در آن ناحیه پدید می‌آید. زمانیکه خونرسانی به بخشی از مغز مختل ‌شود مواد اولیه حیات سلولی یعنی اکسیژن و گلوکز به مغز نرسیده و در نتیجه مرگ سلولهای مغزی ایجاد می‌شود. اختلال در خونرسانی به مغز ممکنست به شکل مسدود شدن شریان و نرسیدن خون به آن بخش از مغز و یا پارگی شریان وخونریزی در مغز اتفاق بیفتد.


کانال تلگرام: www.t.me/Ameli_Office








کانال تلگرام: www.t.me/Ameli_Office

  • جواد عاملی مازندرانی
۰۲
بهمن

عوامل متعددی در تشدیدو بروز سردرد میگرنی موثر هستند. با کنترل این عوامل تا حدود زیادی می توان از بروز سردرد میگرنی کاست و نیاز به درمان دارویی را نیز کم کرد.

  • حرارت محیط و نور آفتاب:

تغییرات شدید حرارتی چه سما و چه گرما در بروز سردرد میگرنی موثرند. نور شدید آفتاب از عوامل شایع بروز سردرد می باشد. با زدن عینک آفتابی و اجتناب از خروج از منزل در اوج گرما و آفتاب می توتن از بروز سردرد پیشگیری کرد. از طرف دیگر سرما و معرض وزش باد قرار گرفتن نیز از عوامل تشدید سردرد میگرنی است. لذا توصیه می شود در این مواقع از پوشش مناسب سر و صورت استفاده شود. خشکی هوا و تغییر رطوبت محیط از عوامل دیگر تشدید سردرد است لذا مصرف مایعات به مقدار مناسب در پیشگیری از سردرد موثر است. یکی از عوامل تشدید سردرد تغییر فشار محیط است. زمانیکه به ارتفاعات صعود می کنیم و یا در هواپیمایی نشستهایم که تنظیم فشار داخلی مناسب ندارد نیز از جمله مواقعی است تشدید سردرد را تجربه خواهیم کرد. مصرف مایعات و صعود تدریجی تر و تنظیم فشار محیط از روش های مناسب پیشگیری هستند.

  • بوها:

از عوامل مهم دیگر تشدید سردرد قرار گرفتن در معرض بوهای تند، بوی عطر و ادکلن، رنگ، بنزین و تینر می باشد. در برخی از افراد نوع و شدت حساسیت به بوها با بقیه متفاوت است لذا با دقت در این موضوع می توان از عطر و ادکلنی که سبب تشدید سردرد نشود استفاده کرد.

  • محکم بستن موی سر:

محکم بستن موی سرو یا استفاده از گل سرهایی که فشار غیر معمول به سر وارد می کند و همینطور کلاه تنگ و کش مو از عوامل تشدید سردرد هستند.

  • فعالیت شدید بدنی:

فعالیت شدید بدنی و خستگی شدیدو همینطور فعالیت جنسی از عواملی هستند که می توانند سبب بروز سردرد میگرنی شوند. اما فعالیت سبک ورزشی، نرمش و ورزش های کششی علاوه بر ایجاد احساس نشاط در تسکین سردرد میگرنی موثر هستند. شروع بی مقدمه فعالیت بدنی سنگین، عدم تغدیه مناسب و مصرف مایعات قبل از فعالیت و همینطور برخورد توپ با سر در حین ورزش از عوامل تشدید سردرد حین فعالیت هستند.

ورزشهایی مثل شنا، دوی آهسته، دوچرخه سواری، نرمش و رقص از ورزشهای مناسب بیماران میگرنی هستند.

  • غذاها:

غذاها از عوامل شایع تشدید حمله سردرد میگرنی هستند. البته یک نوع غذا در یک فرد ممکن است سبب سردرد شود ولی در دیگری خیر. بنابراین هر فردی باید غذاهای محرک در خودش را شناسایی کند. مواد غذایی زیر در بین شایعترین عوامل غذایی محرک سردرد قرار دارند:

تیرامین و فنیل اتیلامین: شکلات، پنیر مانده و تخمیر شده مثل پنیر چدار، مواد غذایی حاوی سویا، آجیل، سرکه قرمز و بالزامیک و الکل از جمله مواد غذایی حاوی این اسید امینه ها بوده و در تشدید میگرن مؤثر هستند.

باید بدانیم که محتوای تیرامین مواد غذایی با ماندگی غذا، بویژه اگر غذا خارج از یخچال و در ظروف با بسته بندی نامناسب نگهداری شده باشد، بیشتر می شود. بنابراین باید از صرف غذاهای مانده اجتناب شود.

نیترات: سوسیس، کالباس، پیتزا، هات داگ، ترشی، مواد گوشتی فرآوری شده مثل گوشت بوقلمون و ماهی دودی، و کنسروها از مواد غدایی حاوی نیترات هستند.

تانن: در برخی افراد خوراکی های حاوی تانن سبب تشدید میگرن می شوند. چای، سیب بویژه سیب قرمز، آب سیب و گلابی از جمله خوراکی های حاوی تانن هستند.

سولفیت: سولفیت از مواد نگهدانده در میوه های خشک شده مثل آلو، انجیر و زردآلو است. لذا در برخی افراد میوه های خشک شده از عوامل بروز سردرد میگرنی هستند.

ادویجات: اکثر ادویجات و فلفل حاوی عوامل محرک سردرد مثل منوسدیم گلوتامات هستند.

آسپارتام: آسپارتام ماده ای است که به عنوان شیرین کننده کم کالری در نوشابه های رژیمی و سایر مواد غذایی کم کالری مورد استفاده قرار می گیرد.

کافئین: کافئین در برخی افراد سبب تخفیف سردرد و در برخی دیگر سبب تشدید می شود لذا هر فردی باید بر اساس تجربه خودش رفتار کند. قهوه، چای سیاه و سبز و نوشابه های کولا از مواد حاوی کافئین هستند.
 




کانال تلگرام: www.t.me/Ameli_Office


  • جواد عاملی مازندرانی
۰۲
بهمن
 

سردرد میگرنی دومین سردرد شایع انسان است. شیوع این سردرد در خانم ها 3-4 برابر مردان است بطوریکه در 17 درصد خانمها این سردرد دیده می شود. اکثراً سردرد از سنین نوجوانی و جوانی شروع می شود. در اکثر بیماران زمینه ارثی برای میگرن وجود دارد و خطر بروز سردرد میگرن در خانواده بیمار 4 برابر است.

 

خصوصیات سردرد میگرن: سردرد میگرن اغلب یک طرفه و بیشتر در شقیقه ها و پیشانی است؛ و اغلب حالت ضربانی دارد. اما ممکن است سردرد در سایر نواحی سر مثل پس سر و یا بصورت دو طرفه نیز بروز کند. در اغلب اوقات سردرد با عطسه و فعالیت شدت می یابد. معمولاً بیماران در زمان بروز سردرد نسبت به نور و سروصدا حساس می باشند و تمایل دارند در محیط ساکت و تاریک استراحت نمایند. در اکثر اوقات با خوابیدن سردرد بهبود می یابد. برخی بیماران با فشار روی شقیقه ها احساس آرامش می کنند. از خصوصیات دیگر سردرد وجود تهوع و استفراغ مکرر در زمان سردرد است.

 

سردرد میگرنی معمولاً ماهی 1-4 بار تکرار می شود؛ گرچه ممکن است تعداد حملات هر چند ماه یک بار تا چند بار در هفته باشد. شروع سردرد اغلب تدریجی بوده و ظرف چند ساعت به حداکثر شدت می رسد. مدت سردرد از چند ساعت تا چند روز متغیر است. این سردرد در هر ساعتی از شبانه روز می تواند بروز کند اما بیشتر صبح ها بعد از گذشت چند ساعت از بیداری شروع می شود.

 

اغلب اوقات با افزایش سن از شدت و تکرار سردرد کاسته می شود، اما در برخی خانم ها با شروع یائسگی سردرد مجدداً شدت می یابد. بسیاری از خانها از تشدید سردرد در حوالی قاعدگی شکایت دارند. در برخی بیماران سردرد فقط در دوران قاعدگی رخ می دهد.

 

علت میگرن چیست؟ در بروز سردرد میگرنی عوامل ارثی و محیطی تواماً نقش دارند. در اکثر بیماران سابقه سردرد میگرنی در سایر افراد خانواده وجود دارد. در این افراد آستانه بروز سردرد پایین است و قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی سبب شروع سردرد در آنها می شود. در زمان بروز سردرد میگرنی تغییرات بیوشیمیایی وسیعی در مغز رخ می دهد که حاصل آن التهاب عروق و اتساع عروق مغزی است. عامل دیگری که در بروز سردرد میگرنی مطرح شده است بسته نشدن سوراخ بین دو دهلیز قلب است؛ بطوریکه دیده شده شیوع سردرد میگرنی در این افراد بیش از جامعه است و در بیماران میگرنی هم احتمال وجود این عارضه بیشتر بوده است. اما اینکه برطرف کردن این عارضه سبب درمان میگرن می شود و یا چه رابطه ای بین این دو عارضه وجود دارد هنوز مشخص نشده است.

 

گرما و سرما، قرار گرقتن در معرض نور خورشید و هوای آلوده، گاهی اوقات عطر و ادکلن و دود سیگار از عوامل محیطی شروع کننده سردرد هستند. از دیگر عوامل تشدید سردرد می توان گرسنگی، بی خوابی، مصرف برخی داروهای قلبی، قرص های هورمونی جلوگیری از بارداری، ادویجات، فلفل، غذاهای مانده و کنسرو شده، پنیر مانده، سوسیس و کالباس، ماهی شور، مخمرها، شکلات، کاکائو، آسپارتام، آجیل، غذاهای چرب و سرخ کردنی، الکل، خستگی و اضطراب را نام برد. لازم به ذکر است که عوامل مذکور در همه بیماران سبب سردرد نمی شود بلکه هر فرد ممکنست فقط با برخی از این عواملی دچار سردرد شود.

 

انواع میگرن:

میگرن بدون پیش درآمد عصبی: این میگرن که به میگرن معمولی نیز معروف است شایعترین نوع میگرن است. در این حالت حملات سردرد بطور ناگهانی و غیر منتظره و بدون علامت هشدار دهنده ای شروع می شود. خصوصیات سردرد میگرنی شامل حالت ضربانی، یک طرفه بودن، تهوع و استفراغ، حساسیت به نور و صدا و تشدید سردرد با فعالیت در اکثر بیماران وجود دارد.

میگرن با پیش درآمد عصبی(اورا): در این نوع میگرن قبل یا گاهی همراه سردرد علایمی بروز می کند که از شروع قریب الوقوع سردرد آگاهی میدهد. در اکثر موارد این علایم بصورت اختلالات بینایی مثل جرقه زدن و نقاط نورانی در جلوی چشم، خطوط زیگزاگ و آمدن پرده ای جلو چشم است. این حالات بتدریج از یک سمت میدان دید شروع شده و پس از پوشش بخشی یا تمام میدان دید بعد از چند دقیقه برطرف می شود. معمولاً همزمان با برطرف شدن این علایم سردرد میگرنی شروع می شود. بندرت ممکنست این علایم ایجاد شود ولی سردرد بدنبالش نیاید.

 

عوارض میگرن: گاهی اوقات میگرن با عوارض همراه است. از جمله این عوارض می توان طولانی شدن زمان سردرد یعنی تداوم سردرد بیش از 72 ساعت و یا به حالت مزمن در آمدن میگرن را نام برد. در این حالت بیمار بیش از نیمی از ماه را با سردرد سپری می کند. از عوارض دیگر سردرد پایداری علایم عصبی است. در این حالت علایم تا یکی دو هفته باقی می ماند و یا حتی ندرتاً حالت شبه سکته در مغز ایجاد می کند.

 

حالات دوره ای کودکان: در این حالت کودک به صورت دوره ای دچار تهوع، استفراغ، رنگ پریدگی و خواب آلودگی می شود. گاهی اوقات حالات دوره ای به صورت حملات درد وسط شکم، بی اشتهایی، رنگ پریدگی، تهوع و استفراغ است که ممکنست تا 72 ساعت طول بکشد. گاهی نیز دوره های سرگیجه چند ساعته رخ میدهد. در تمام این حالات بیمار مابین حملات کاملاً طبیعی و بدون مشکل است.

 

  • جواد عاملی مازندرانی
۰۲
بهمن

سردرد تنشی شایعترین علت سردرد است. این سردرد اکثراً بدنبال خستگی، فشارهای عصبی و روانی ایجاد می شود. حدود 80% مردم حداقل یک بار این سردرد را تجربه کرده اند. این سردرد در خانم ها شایعتر از آقایان است.

در جوامع امروزی عوامل زیادی از جمله مشکلات مالی، درگیریهای زندگی، فشار کاری و گرفتاریهای خانوادگی وجود دارند که سبب ایجاد فشارهای بیش از حد هیجانی و روانی و بروز سردرد تنشی می شوند.

خصوصیات سردرد تنشی: اکثر بیماران از احساس فشار، سنگینی، درد یا احساس انقباض در سر شاکی هستند. گاهی اوقات نیز به صورت احساس سوزش و یا احساس کشیده شدن پوست سر بیان می شود.

محل درد بیشتر در جلوی سر، شقیقه ها، فرق سر، پس سر و یا گاهی تمام سر است. گاهی اوقات مثل یک نوار دور تا دور سر احساس درد و فشار می کند. سردرد تنشی معمولاً حالت مرده درد و غیر ضربانی دارد.

شدت این سردرد معمولاً خفیف تا متوسط است و معمولاً عصرها شدیدتر از صبح ها است. سردرد معمولاً از ابتدای صبح تا شب و اکثر روزهای هفته وجود دارد و در واقع بیمار با سردرد زندگی می کند و کارهای روزمره را نیز انجام می دهد.

بسیاری از بیماران علاوه بر سردرد از درد و گرفتگی عضلات گردن و پشت، درد روی قفسه سینه، درد شانه و دست ها، احساس گرفتگی و فشار در گلو و احساس تنگی نفس، بی اشتهایی و اختلال خواب شاکی هستند. برخی از بیماران همراه با سردرد تنشی، شکایات قلبی و گوارشی مثل سوزش سردل و احساس نفخ شکم و ترش کردن، دل درد و دل پیچه دارد که اصطلاحاً روده تحریک پذیر یا عصبی گفته می شود.

انواع سردرد تنشی: سردردهای تنشی به دو شکل ممکنست تظاهر کند:

سردرد تنشی دوره ای: این سردرد به صورت دوره ای و اکثراً بدنبال بروز حوادث و گرفتاری ناگهانی و یا فشار بیش از حد کاری ایجاد می شود. این سردرد معمولاً بر خلاف میگرن بدون تهوع و استفراغ است و با فعالیت تشدید نمی یابد. این سردرد چند ساعت تا چند روز طول کشیده برطرف می شود.

سردرد تنشی مزمن: سردردهایی هستند که در اکثر روزهای هفته و ماه و از صبح تا شب با بیمار همراه است. این سردرد در اکثر اوقات با ناراحتی های خلقی، احساس دلتنگی و بی حوصلگی، بی علاقگی به زندگی، افسردگی، اضطراب و دلشوره، بی خوابی و یا خواب آلودگی بیش از حد، احساس خستگی و کوفتگی تمام بدن و بی اشتهایی همراه است. 

علت سردرد تنشی: علت بروز این سردرد در اکثر اوقات فشارهای بیش از حد عصبی و روانی است. گاهی اوقات هم به علت فشارهای کاری، خستگی زیاد و بروز درگیری در محیط کار یا منزل ایجاد می شود. علاوه بر عوامل محیطی، عوامل مستعد کننده درونی که حالت ژنتیکی دارند نیز در بروز این سردرد نقش دارد.

درمان سردرد تنشی: درمان سردرد تنشی شامل دو گروه درمان های دارویی و غیر دارویی است. در اغلب موارد لازم است ترکیبی از دو روش بکار گرفته شود.

درمان دارویی: برحسب شرایط و علایم بیمار از داروهای آرامبخش مثل کلردیازپوکساید، آلپرازولام، ... و یا داروهای ضد افسردگی مثل ایمی پرامین، نورتریپتیلین، فلوکستین، ... استفاده می شود. این داروها با کاستن از اضطراب و افسردگی سبب فروکش سردرد می شوند. تاثیر درمانی این داروها بعد از 2-3 هفته نمایان می شود و روزهای ابتدای مصرف، عوارض دارو بیشتر نمایان است لذا نیاز به تحمل و صبر دارد. شایعترین عوارض این داروها خواب آلودگی، خشکی دهان، حالت گیجی و منگی، تهوع استفراغ و درد و سوزش سر دل، یبوست و افزایش اشتها است. مصرف مایعات، سبزیجات و میوه و اجتناب از مصرف زیاد مواد قندی، نشاسته ای و شیرینی جات توصیه می شود.

درمان غیر دارویی:

رفتار درمانی شناختی: در اکثر موارد با کاستن از استرس و اضطراب و استراحت به مقدار کافی می توان از ایجاد سردردهای تنشی جلوگیری کرد. در این روش بیمار با عوامل ایجاد استرس که در بسیاری از موارد ناشی از تفکرات غلط و سوء تفاهم است آشنا می شود؛ سپس با اصلاح پندارها و نتیجه گیری منطقی از قضایا و یافتن روش های مناسبتر برخورد با مشکلات می تواند از شدت اضطراب و تنش بکاهد.

فنون ایجاد آرامش: با روش های ایجاد آرامش بطور مؤثری می شود احساس کرد که می توان بطور ارادی نشانه های تنش را برطرف کرد. یکی از ساده ترین راههای رسیدن به آرامش انجام کارهای لذت بخش و مفرح و استراحت در فواصل کارهای روزمره است. برای این کار کافی است هر روز چند دقیقه ای دراز کشیده و چند نفس عمیق کشیده و افکار را روی خاطره ای خوشایند متمرکز کرد.

بیوفیدبک: در این روش بیمار با تمرین یاد می گیرد که چگونه واکنش های درونی را به کنترل در آورد. در این روش بیمار می آموزد که با تمرکز حواس عضلات را شل کند، ضربان قلب را آهسته کند و درجه حرارت بدن را تنظیم کرده و آرامش را بدست بیاورد. اوایل برای انجام این کارها وقت زیادی صرف می شود اما بتدریج به عادت تبدیل شده و ظرف چند دقیقه می توان آنرا انجام داد.

فیزیوتراپی: در بسیاری از بیماران گذاشتن حوله داغ و یا کیسه یخ روی محلی که حداکثر شدت درد را دارد سبب تخفیف درد می شود. ماساژ روی شقیقه ها و نقاط دردناک و کشش گردن نیز می تواند سبب کاهش درد شود. ورزش منظم، پیاده روی و شنا در کاهش سردرد مؤثر است.




کانال تلگرام: www.t.me/Ameli_Office


  • جواد عاملی مازندرانی
۰۱
بهمن

با توجه به نبود درمان قطعی برای بیماری آلزایمر توجه زیادی در جهت شناخت عوامل مستعد کننده و پیشگیری کننده به بیماری معطوف شده است که مهمترین آنها شامل موارد زیر است:
ویتامین ها و ضد اکسیدان ها: آزاد شدن رادیکالهای آزاد و مواد اکسیدان سبب آسیب بیشتر سلولی می شود. بر همین اساس توصیه های زیادی در مورد مصرف غذاهای حاوی ویتامین E و بتا کاروتن که اثر ضد اکسیدان دارند شده است گرچه هنوز اثر بخشی این توصیه ها به اثبات نرسیده است. بهترین منابع غذایی ویتامین E شامل آجیل، مارگارین و روغن های گیاهی مثل روغن جوانه گندم، سویا، بادام، گردو، فندق، ذرت، دانه کتان و زیتون است. منابع غذایی غنی بتاکاروتن شامل سبزی ‌های زرد و نارنجی و میوه‌ ها و سبزی‌ های دارای برگ سبز تیره هستند. هویج، کدو حلوایی، فلفل دلمه‌ ای زرد و قرمز، گوجه ‌فرنگی، برگ‌ های سبز تیره کاهو، چغندر، اسفناج، هلو، شلیل، آلو، زردآلو، گرمک، طالبی، انبه، خرمالو و نارنگی از جمله منابع غذایی عمده ی بتاکاروتن هستند.

ویتامین های گروه ب: در مطالعات متعددی دیده شده است که کمبود ویتامین ب6، ب12 و فولیک اسید و زیادی هوموسیستئین خطر بیماری آلزایمر را بیشتر می کرده است البته در مطالعات دیگر چنین چیزی به اثبات نرسیده است. ویتامین ب-12 در غذاهای حاوی پروتئین حیوانی وجود دارد. غنی ترین منبع ویتامین ب 12، کبد و کلیه هستند. دیگر منابع خوب برای این ویتامین شامل شیر، تخم مرغ، ماهی و پنیر است. ویتامین ب۶، در سبوس گندم، جو، ساردین، مرغ، گوشت، برنج قهوه‌ای، کلم، میوه خشک و تخم مرغ وجود دارد. غذاهای حاوی اسید فولیک شامل کبد، عدسی، سبوس برنج، مخمر آبجو، آرد سویا، نخود چشم سیاه، لوبیای مرمری، لوبیا قرمز، بادام زمینی، اسفناج، برگ شلغم، لوبیا، گندم و مارچوبه هستند. در فرآورده های غذایی جوشیده یا حرارت داده شده، اسید فولیک از بین می رود. نگه داشتن غذا در حرارت اتاق به مدت طولانی نیز می تواند محتوای اسید فولیک آن را از بین ببرد.

امگا3: منابع غذایی سرشار از امگا3 احتمال بروز آلزایمر را کمتر می کند در حالیکه کلسترول و اسیدهای چرب خطر آلزایمر را بیشتر می کنند. اسید‌های چرب ضروری، چربی‌هایی ‌هستند که در بدن انسان ساخته نمی‌شوند و باید از طریق رژیم غذایی تامین شوند. امگا 3 در روغن بزرک (flaxseed oil)، تخم کتان، تخم کتان آسیاب شده، روغن شاه دانه، شاه دانه، گردو، تخم کدو، دانه کنجد، آواکادو، برخی از برگ‌های سبز(کلم پیچ، اسفناج، خرفه، گیاه خردل و غیره)، روغن سویا، روغن کانولا (تصفیه نشده)، روغن سبوس گندم، ماهی سالمون، ماهی ماکرو، ساردین، ماهی کولی، ماهی تن وجود دارد.

 رژیم غذایی: رژیم غذایی حاوی سبزیجات و میوه جات و همینطور مغزهای گیاهی، لوبیا و ماهی در کاهش خطر بیماری آلزایمر موثر بوده اند.


روش زندگی و فعالیت: میزان فعالیت فیزیکی و ورزش و همینطور میزان فعالیت ذهنی، مطالعه و مداخلات اجتماعی در پیشگیری از بیماری آلزایمر مؤثر بوده است.
درمان فشارخون بالا: از عوامل خطر بیماری آلزایمر و زوال عقلی، فشارخون بالای مزمن است. لذا درمان مناسب فشارخون بالا این خطر را کمتر می کند.
کلسترول بالا: کلسترول بالا از عوامل خطر بیماری آلزایمر است و درمان آن این خطر را کمتر می کند.
 



کانال تلگرام: www.t.me/Ameli_Office


  • جواد عاملی مازندرانی