تشنج تب

      تشنج تب یکی از علل شایع تشنج در سنین کودکی است. در حدود  2-5 درصد کودکان در سنین 6 ماهگی تا 5 سالگی دچار این بیماری می شوند. تشنج تب در واقع واکنش مغز به افزایش ناگهانی درجه حرارت بدن در برخی کودکان است. در بروز تشنج از عوامل متعدد ژنتیکی دخالت دارند. احتمال بروز تشنج تب در خانواده بیمار مبتلا به تشنج تب دو تا سه برابر جامعه است و این احتمال در خواهر و برادر بیش از سایر اقوام است. اگر والدین سابقه تشنج تب داشته باشند نیز احتمال بروز در بچه ها بیشتر می شود. درجه حرارت بدن کودک در این زمان معمولا به بالای 38 درجه رفته و تب چنان سریع رخ میدهد که والدین زمانی متوجه تب می شوند که تشنج بروز کرده است.

     تشنج تب گرچه برای والدین خیلی وحشتناک است اما اکثرا مشکل عمده مغزی وجود ندارد و بعد از 6 سالگی دیگر تکرار نمی شود. البته زمانیکه تشنج تب برای اولین بار در یک کودک اتفاق می افتد باید مورد بررسی دقیق قرار گیرد زیرا تب و تشنج ممکن است اولین علامت مننژیت و یا آنسفالیت (عفونت مغز) باشد. یکی از راههای رسیدن به تشخیص آزمایش مایع مغزی نخایی از طریق کشیدن مایع از ناحیه کمر کودک است. هر نوع عفونت ویروسی یا باکتریایی که به تب منجر شود می تواند سبب بروز تشنج تب شود. اکثر اوقات تشنج تب بدنبال عفونت علی ویروسی تنفسی، عفونت گوش و یا روده و شکم است. گاهی اوقات بعد از واکسیناسیون سه گانه ( دیفتری، سیاه سرفه، کزاز) و سرخک نیز تشنج تب رخ می دهد.

     تشنج معمولا بصورت انحراف چشمها به بالا و قفل شدن فک و سفت شدن دست و پا بروز می کند که معمولا در کمتر از دو دقیقه متوقف می شود. معمولا در هر حمله تب یک حمله تشنج بیشتر رخ نمیدهد گرچه در برخی ممکن است تکرار شود.

     در زمان تشنج بهتر است کودک را روی تشک نرم قرار دهیم تا آسیبی به بدن او وارد نشود. در موقع تشنج از نگهداشتن دست و پای کودک باید اجتناب کرد زیرا احتمال آسیب رسیدن به اندام های کودک را بیشتر می کند. در صورتی که در دهان کودک مواد غذایی وجود دارد اگر امکان داشته باشد باید بدون فشار آوردن به فک کودک، آنرا خارج کنیم. پس از خاتمه تشنج بهتر است کودک را به پهلو قرار دهیم تا ترشحات داخل دهان خارج شود. در صورتیکه حمله تشنج بیش از5 دقیقه طول بکشد باید با اورژانس 115 تماس گرفته شود.

     یکی از نگرانی های والدین ترس از تکرار تشنج با هر حمله تب است. اما از آنجاییکه این حملات تشنج کوتاه مدت است و سبب آسیب مغزی کودک نمی شود اکثر پزشکان توصیه میکنند که صرف مراقبت های فوق حین تشنج و کاستن تب کودک با داروهای تب بر مثل استامینوفن یا ایبوپروفن کافی است و لزومی به استفاده مداوم از داروهای ضد تشنج مثل فنوباربیتال و یا والپروات نمی باشد بویژه اینکه این داروها بدون عوارض هم نیستند. در مواردیکه تشنج طول بکشد ژل های از پیش آماده دیازپام را می توان در مقعد کودک تزریق کرد.

    از نگرانی های دیگر والدین تبدیل این حملات تشنج به صرع در سنین بالاتر است. اما باید بدانیم تشنج تب ساده که شرح آن رفت سبب بروز صرع در سنین نوجوانی و جوانی نمی شود مگر مواردیکه تشنج تب از اشکال پیچیده باشد. تشنج تب پیچیده زمانی مطرح است که حمله تشنج بیش از 15 دقیقه طول بکشد و یا تشنج محدود به یک قسمت یا یک نیمه بدن باشد ویا در بررسی ها و معاینات پزشکی رد پایی از آسیب های مغزی وجود داشته باشد.