نقش ویتامین د در بیماری ام اس
یکی از عواملی که نقش آن در بروز و تشدید بیماری ام اس مورد توجه قرار گرفته است فقر ویتامین د است. قبلاٌ در مطالعات اپیدمیولوژیک دیده شده بود که هر قدر از سمت استوا به سوی قطب می رویم بر شیوع بیماری ام اس افزوده می شود. در مطالعات جدیدتر دیده شده که کمبود ویتامین د یکی از عوامل مستعد کننده برای بروز بیماری ام اس است. بعلاوه در بیماران مبتلا به ام اس، کمبود ویتامین د احتمال بروز حمله جدید و پیشرفت بیماری را بیشتر می کند.
در بیماری ام اس عوامل ایمنی بدن سبب آسیب به غلاف میلین اعصاب مغز و نخاع می شود. ویتامین د یکی از عوامل موثر در تنظیم فعالیت سیستم ایمنی است و کمبود آن می تواند احتمال بروز اختلال در کارکرد سیستم ایمنی را بیشتر کند.
مهمترین منبع تولید ویتامین د از طریق تماس پوست با نور خورشید است. اما در اکثر افراد میزان تماس با نور خورشید در حدی نیست که بتواند نیاز روزانه را تامین کند. ویتامین د در برخی غذاها از جمله ماهی چرب و روغن ماهی نیز وجود دارد. ولی مصرف روزانه این غذاها در حدی نیست که بتواند نیاز روزانه را مرتفع کند. در برخی کشورها شیر، نان و برخی مواد غذایی دیگر را با ویتامین د غنی می کنند اما در ایران منابع غذایی غنی از ویتامین د نیز بسیار محدود است. بنابراین لازم است میزان کمبود را از طریق داروهای حاوی ویتامین د جبران کرد.
مقدار نیاز روزانه ویتامین د در یک فرد بالغ حدود 600 واحد بین المللی است. مصرف کپسولهای 50000 واحدی ویتامین د هر 2 ماه یک بار میتواند نیاز روزانه را تامین کند. البته باید توجه داشت که ویتامین د یک ویتامین محلول در چربی است و مصرف بیش از حد آن می تواند سبب مسمومیت و بروز عوارضی مثل افزایش کلسیم خون، گیجی و منگی، پرنوشی و پرادراری، بی اشتهایی، تهوع و استفراغ شود.
