کاهش لنفوسیت با درمانهای ام اس

🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻پرسش و پاسخ🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻

🆔 @Ameli_Office
📩 پرسش:
 

همسر بنده ام اس از نوع relapsing remitting دارند. ایشان به دلیل وجود پلاک های گردنی علاوه بر پلاک های مغزی، از همان ابتدا با داروی خط دوم درمان یعنی داروی ریتوکسی مب تحت درمان قرار گرفتند و خوشبختانه در MRI هم نتایج خوبی مشاهده شد. به تازگی به دلیل شیوع کرونای انگلیسی تصمیم به تغییر داروی ایشان به زادیوا (دی متیل فومارات) گرفته شد و بعد از این اتفاق آزمایش CBC ایشان نشان می دهد که شمارش WBC ها حدود ۱۰.۴ هست که تاکنون انقدر بالا نبوده. آیا بالا بودن WBC ها نشانه ای از حمله جدید است؟

سوال بعدی من هم این است که بنده با چندین بیمار RRMS که حدودا ۱۰-۱۵ سال از زمان اولین حمله آنها می گذرد صحبت کردم و این افراد هیچ گاه حمله دوم را تجربه نکرده اند.
آیا وقوع حمله های بعدی در این بیماری قطعی است؟
 

 
🆔 @Ameli_Office
🖋 پاسخ: 👇👇👇

 

✅ داروی ریتوکسیماب باعث کاهش میزان لنفوسیت‌ها که جزئی از گلبول‌های سفید خون است، می شود و این اثر حدودا تا شش ماه  باقی می‌ماند، بعد از این زمان بتدریج مقدار آن افزایش می‌یابد. با شروع زادیوا نیز ممکن است مجددا و  بتدریج مقدار لنفوسیت کاهش یابد که از اثرات درمان است.

 

✅ بدون درمان احتمال بروز حمله حدود ۰/۴ تا ۰/۶ مورد در سال و یا به عبارتی حدود یک حمله هر دو سال است. این آمار تخمینی است، در برخی افراد بیشتر و برخی کمتر از این می باشد.  البته در سال‌های ابتدایی شروع بیماری احتمال بروز حمله بیشتر است ولی بتدریج حملات کمتر و احتمال حالت تدریجی پیشرونده ثانویه، بیشتر می‌شود. با درمان‌های داروی تا حدود زیادی از بروز حمله و حالت پیشرونده ثانویه جلوگیری می‌شود.
 

 

👉 www.t.me/Ameli_Office    کانال تلگرام مطب دکتر جواد عاملی

📩 @DrAmeli             راه ارسال سوال📩