چندین سال است که این بحث بین طرفداران و مخالفان مصرف شیر گاو و گلوتن مطرح است. برخی می‌گویند چون شیر گاو حاوی پروتئین بوتیروفیلین که شبیه پروتئین بازی میلین در سیستم عصبی است. پس نتیجه می‌گیرند در بروز بیماری ام‌اس نقش دارد و باید از رژیم غذایی حذف شود. از طرفی می گویند چون بیماری سلیاک که به خاطر حساسیت به گلوتن ایجاد می شود در بسیاری موارد با التهاب مغزی همراه است این احتمال وجود دارد که مصرف غذاهای حاوی گلوتن در بیماران ام‌اس نیز سبب تشدید التهاب در مغز شود.
طرفداران حذف شیر گاو و غذاهای دارای گلوتن می‌گویند در پیگیری بیمارانی که شیر گاو و گلوتن را از غذایشان حذف کرده‌اند و مقایسه آنها با کسانیکه به مصرف اینها ادامه داده‌اند دیده‌اند میزان عود و تشدید بیماری کمتر بوده است.
در مقابل نیز مطالعات دیگری وجود دارد که چنین تفاوتی در میزان عود بیماری یا تشدید بیماری را بین کسانیکه شیر گاو و گلوتن را مصرف میکنند و آنها که حذف کرده‌اند مشاهده نکرده‌اند.
مشکل اساسی بیشتر این مطالعات گزارش بر اساس احساس بیمار، تعداد محدود بیماران مورد بررسی، مدت زمان پیگیری و کنترل نشده بودن مطالعه است. ارزیابی دقیقی از عود بیماری و تشدید بر اساس معاینه توسط پزشک و ارزیابی امآرآی نداشته‌اند و معیارهای بهتر و بدتر بودن چندان دقیق نبوده است. از طرفی میزان مصرف شیر گاو و گلوتن در همه یکسان نبوده است.
یک مطالعه جدیدتر که مجموعه ۴۹ تحقیق گذشته در مورد گلوتن را مرور و بررسی کرده می‌گوید دلیل کافی برای نقش گلوتن در بروز و تشدید بیماری ام‌اس پیدا نکرده است.
اخیرا هم مطالعه دیگری با استفاده از معیارهای دقیق‌تر پرسشنامه و تعیین میزان مصرف گلوتن و امآرآی میزان بروز علایم را در دو گروه بیمارانی که از شیر گاو و گلوتن استفاده کرده‌اند و کسانیکه پرهیز کرده‌اند را مقایسه کرده و تفاوت موثری را بین دو گروه مشاهده نکرده است.
