دکتر جواد عاملی مازندرانی

متخصص بیماریهای مغز و اعصاب

دکتر جواد عاملی مازندرانی

متخصص بیماریهای مغز و اعصاب

در این وبلاگ بیماریهای مغز و اعصاب، اخبار و پیشرفت های جدید در این زمینه به زبان ساده و قابل استفاده عموم نوشته خواهد شد. بدلیل عدم فرصت کافی امکان پاسخگویی خصوصی مقدور نیست. لذا فقط به سوالاتی که موافقت برای انتشار عمومی در آن درج شده باشد با حفظ محرمانگی پرسشگر و پس از ویرایش مختصر، پاسخ بصورت عمومی منتشر خواهد شد.

۳۱ مطلب با موضوع «بیماری پارکینسون» ثبت شده است

۰۹
آذر

پرسش:

 

 

مادر من‌‌ بیماری اعصاب و روان‌ دارند حدود ۱۰‌سال الانزاپین‌ و لیتیوم‌ مصرف میکنند. اخیراً یعنی‌ از چهار سال پیش

از یه اتفاقی‌ ترسیدند و دستاش‌ می لرزید‌. پارسال بردیمش دکتر‌ مغز و اعصاب فرمودند پارکینسون دارد. با مصرف‌ قرص های پارکینسون‌ دچار توهم‌ شدند.حالا‌ قر‌ص‌های‌ پارکینسون را کنارگذاشتیم‌

توهم‌ سرجاشه. بازم‌ الانزاپین‌ و لیتیوم‌ مصرف میکنن

با این‌ که‌ قرص لیتیوم‌‌ آزمایشش‌ مسمومیت‌زا بوده

 

 

پاسخ:

 

لرز دست علل زیادی دارد که باید از هم افتراق داده شود. مثلا لرزش در شرایط اضطراب و ترس و بی خوابی و خستگی که تشدید لرزش فیزیولوزیک بدن است. لرزش فیزیولوزیک معمولا در حالتی که دست ها را به جلو دراز می کنیم بصورت لرزش ظریف و کم دامنه دیده می‌شود. این لرزش در موقع انجام کارهای ظریف مثل نوشتن و نقاشی و گاهی خوردن غذا بیشتر نمایان می‌شود.

 

از لرزش های شایع دیگر لرزش فامیلی و لرزش سنی است. بسیاری از افراد با افزایش سن دچار لرزشی می شوند که بیشتر در موقع انجام کارها مثل نوشتن و غذا خوردن است. برخی از این افراد سابقه خانوادگی لرزش را هم دارند که در برخی خفیف و در برخی دیگر بصورت شدیدتری پدیدار می شود. بسیاری از این افراد لرزش سر نیز دارند که ممکن است لرزش بصورت حرکت ظریف سر به جلو عقب یا به دو طرف باشد.

 

 لرزش دیگر به دلیل بیماری پارکینسون است. لرزش بیماری پارکینسون معمولا در یک سمت بیشتر است و بیشتر در حالت استراحت دست می لرزد. یعنی وقتی فرد حرکتی ندارد مثلا حین تماشای تلویزیون یا صحبت کردن لرزش بیشتر می شود و با شروع حرکت لرزش برای لحظاتی کم می شود و سپس ممکنه شروع شود. در لرزش پارکینسونی موقع راه رفتن که از دستها استفاده نمی کند نیز لرزش دست بیشتر می‌شود. لرزش پارکینسونی ممکن است با علایم دیگر بیماری پارکینسون مثل کندی حرکت و راه رفتن و حالت خمیدگی نیز همراه باشد.

 

و اما لرزش دیگری که ممکنه مطرح شود لرزش ناشی از عوارض داروها است. بسیاری از داروهای اعصاب مثل لیتیوم ممکن است سبب ایجاد لرزش در دست ها شوند. این لرزش وابسته به مقدار دارو است که هر قدر بیشتر شود لرزش هم بیشتر می شود. لرزش در شروع دارو بیشتر است و گاهی اوقات به مرور زمان کم می‌شود. در مواردی که مسمومیت داروی لیتیوم رخ دهد شدت لرزش نیز بیشتر می شود که با کم کردن دارو از شدت لرزش کاسته می شود. لرزش لیتیوم معمولا در هر دو دست قرینه و در حالت دراز کردن دست ها به جلو و انجام کار بیشتر می شود. لرزش با داروی الانزاپین نیز ممکن است بروز کند اما نسبت به داروهای دیگر اعصاب خیلی کمتر است. مصرف قهوه شدت این لرزشها را بیشتر می کند. 

 

گاهی اوقات با افزایش سن بیماری دیگری مثل انواع بیماری پارکینسون و یا لرزشهای سنی هم بروز می کند که میزان تحمل فرد را به عوارض داروها کمتر می کند و بیمار تحت درمان داروهای روانپزشکی با همان داروهایی که تا بحال مشکلی نداشته حالا دچار مشکل می شود. بعلاوه با افزایش سن و بروز بیماریهای داخلی مثل بیماریهای کبد و کلیه و حتی عفونتهای ساده ریه و ادراری نیز در فردی که با دارو تا بحال مشکلی نداشته ممکن است سبب عارضه شود.

  • جواد عاملی مازندرانی
۲۷
اسفند

ماده شیمیایی بی رنگ و فرار تری کلرواتیلن که بعنوان حلال، رنگ بر در اسپری های تمیزکننده و در خشک شویی بکار می رود، خطر ابتلای به بیماری پارکینسون را تا 500 درصد زیاد می کند. 

در تحقیقات بین المللی که برای بررسی علل رشد فزاینده موارد بیماری پارکینسون به عمل آمده است یکی از عوامل مهم تماس را با ماده شیمیایی تری کلرواتیلن مطرح کرده اند. در این گزارش از ابتلای هفت نفر به بیماری پارکینسون، ماده تری کلرواتیلن را مقصر اصلی دانسته اند. 

گرچه ذر بسیاری از کشورها استفاده از تری کلرواتیلن ممنوع شده است اما از ماده پرکلرواتیلن که مشابه آن است همچنان استفاده می شود.

بنظر می رسد تری کلرواتیلن سبب آسیب سلولهای مغزی تولید کننده دوپامین می شود.

  • جواد عاملی مازندرانی
۰۶
فروردين

 

پرسش:

 

پدرم حدود ۱۰ سال هست که مبتلا به پارکینسون هستند و طی ۵ سال اخیر دچار توهم شدند و برای کنترل از داروی کلوزاپین شبی ۱/۴ استفاده میکنند از طرفی این داروها عوارض سنگینی من جمله عدم حضور ذهن، گیجی و سست شدن زانوها و عدم حرکت و لرزش زیاد دست رو موجب می‌شود که اخیرا به دستور پزشک ایشان داروی پیماوانسرین تجویز شده که در ایران وجود ندارد و در اروپا هم همینطور به دلیل اثرات جانبی به خصوص برای بیماران زوال عقل با سن بالا مرگ و میر میدهد این دارو خریداری نمی‌شود خواستم بدونم اگر این دارو خطرناک هست چطور مورد تایید آمریکاست واقعا آقای دکتر با توجه به اینکه پزشک پدر گفتن این دارو کم عارضه تر از کلوزاپین هست ولی قسمت مرگ و میر ما رو ترسونده با توجه به اینکه پدرم ۸۱ ساله هستند و به کم حافظه گی و زوال عقل هم مبتلا شدند خواستم نظر شما رو در این مورد بدونم که واقعا این دارو کشنده ست ؟ آیا به نظر شما از خریدش صرف نظر کنیم ؟

 

پاسخ:

 

داروهای ضد توهم نسل دوم (شامل ریسپریدون، الانزاپین، کوئتیاپین، آری‌پیپرازول، کلوزاپین و پیماوانسرین) همگی در افراد مسن با اختلال حافظه، احتمال مرگ به‌هر دلیل را حدود ۱/۷ برابر بیشتر می‌کند و به همین دلیل باید در انتخاب دارو به میزان ضرورت مصرف، نفع و ضرر آنها توجه شود. از این لحاظ تفاوت چندانی مابین کلوزاپین و پیماوانسرین وجود ندارد و حتی با پیماوانسرین کمتر است.  بهرحال در بیماران پارکینسونی که دچار توهم می‌شوند اکثر داروهای ضد توهم سبب تشدید مشکلات حرکتی، کندی و لرزش آنها می‌شود. داروهای نسل دوم ضد توهم عوارض پارکینسونی کمتری دارند که در بین آنها کلوزاپین، پیماوانسرین و کوئتیاپین کمترین عارضه پارکینسونی را دارند. در صورت وجود توهم شدید و بررسی سایر علل بروز توهم، این داروها مناسب‌ترین انتخاب هستند. مهمترین علل مرگ و میر بدلیل داروهای ضد توهم نسل دوم، بطور خلاصه شامل موارد زیر است که باید مورد توجه و مراقبت قرار گیرند.

 

تقریبا همه این داروها سبب خواب آلودگی و افت فشار خون وضعیتی (افت فشار خون موقع ایستادن) می‌شوند که احتمال سقوط و زمین خوردن و آسیب را بیشتر می‌کند. بهمین دلیل این داروها با مقادیر کم شروع و بر حسب ضرورت اضافه می‌شوند.

 

از عوارض مهم ولی نادر داروهای ضد توهم احتمال ایجاد بی‌نظمی قلبی است. بنابراین در افرادی‌که سابقه مشکل قلبی داشته‌اند لازم است ویزیت دوره‌ای قلب انجام شود.

 

از عوارض مهم دیگر این داروها افزایش اشتها و چاقی و افزایش قند خون بویژه با الانزاپین و کلوزاپین است که خود این موارد خطر زمین خوردن را بیشتر می‌کند و نیاز به توجه است. 

 

بیمارانی‌که از کلوزاپین استفاده می‌کنند بندرت ممکن است دچار افت گلبول‌های سفید خونی شوند. به همین دلیل باید از ابتدا و بصورت دوره‌ای آزمایش خون انجام شود.

  • جواد عاملی مازندرانی
۰۶
فروردين

پرسش:

 

سلام آقای دکتر این هیدروژل که برای درمان پارکینسون میگن ساخته شده رو میشه توضیح بدین؟

امید به درمان قطعی هست آیا؟

 

پاسخ:

 

هیدروژل در واقع همانند وسیله نقلیه امن‌تر برای انتقال بار از محلی به محل دیگر است بطوری‌که آسیب کمتری به بار وارد شود. مثلا اگر مواد غذایی را تا بحال با کامیون معمولی از شهری به شهر دیگر منتقل می‌کردند و در مسیر ۹۵ درصد بار آسیب می‌دید الان با کامیون مخصوص یخچال دار، با درصد سلامت بیشتری به مقصد می‌رسد. 

 

با تکنولوژی‌های جدید و با استفاده از اسید‌های آمینه، هیدروژلی تولید کرده‌اند که سلول‌‌های بنیادی را با آسیب کمتری به بافت مقصد در مغز برسانند. در واقع آنچه باید اثرات درمانی داشته باشد سلول بنیادی است که قرار است در محل سلول‌های تولید کننده دوپامین در مغز رفته، تکثیر و جایگزین شده و تولید دوپامین نماید. 

 

در روش‌های معمول تزریق سلول‌های بنیادی، بطور متوسط کمتر از ۵ درصد سلول‌های تزریق شده سالم به بافت مقصد می‌رسیدند و باقی در مسیر از بین می‌رفتند. با این روش جدید در آزمایش بر روی مغز موشی که آن را به بیماری پارکینسون مبتلا کرده بودند توانسته‌اند سلول‌های بنیادی را با درصد بالاتری از سلامت به بافت مقصد رسانده که پس از استقرار و تکثیر و تولید دوپامین سبب بهبود علائم بیماری پارکینسون در موش شود. این روش البته منحصر به بیماری پارکینسون نیست و در باره سایر بیماری‌ها از جمله سکته مغزی نیز در حال بررسی است.

 

فعلا این‌ها آزمایشات اولیه فاز حیوانی هستند و در صورت اخذ تاییدیه باید بر روی انسان آزمایش شود تا از میزان تاثیر و کارآیی و عوارض کوتاه و بلند مدت آن اطلاعات کافی بدست آید. بنابراین امید است که در سال‌های آینده به روش‌های نوین درمان بیماری دست پیدا کنیم. 

  • جواد عاملی مازندرانی
۰۴
فروردين

سئوال:

بیمار پارکینسونی هستم، سن من ۴۱ ساله و از ۵ سال پیش درگیر شده‌ام. ۳ ساله دارو میخورم ولی بدلیل پیشرفت سریع بیماری الان روزی ۹ نوبت ۳/۴ ایزیکام میخورم

عمده مشکلم آن و آف (ON و Off) شدن داروست و زمان آن شدن اذیت میشم مخصوصا وقتی که غذا میخورم تا ۵ ساعت دارو اثر نکرده و با ایزیکام ۲۵۰ بعدی، آن میشوم. تقریبا دوام دارو ۱.۵ هست.

 بمن پیشنهاد پمپ آپومورفین شده است ولی بدلیل عدم توان مالی تا الان اقدامی نکرده ام. 

با پرامی پکسول هم مشکل دارم. الان مشکلم گرفتگی و خشکی عضلات مخصوصا در خواب شبانه است. نظرتون درباره این دارو چیست؟

 

پاسخ:

 

بیماری پارکینسون پیشرونده است و به مروز زمان شدت علایم و مشکل حرکتی بیشتر می شود. در حال حاضر موثرترین درمان دارویی این بیماری ترکیبات لوودوپا است که با اسامی تجاری مختلفی از جمله ایزیکام، نوراستور، لووپارکین، مادوپار، پارکین سی و پارکوهیل در دسترس است. 

در ابتدا پاسخ درمانی به لوودوپا بسیار خوب و موثر است اما بتدریج طول اثر دارو کم شده و برای کم کردن نوسانات خاموش و روشن شدن  (خشکی در مرحله خاموشی و حرکات اضافی در مرحله روشن بودن)، نیاز به کم کردن فاصله مصرف دارو داریم. بطوریکه برای جلوگیری از خشکی و جمود گاهی لازم است هر ۱-۲ ساعت دارو مصرف شود. 

مشکل دیگر تاخیر در شروع اثر دارو با مصرف لوودپا است. شروع اثر دارو هر دفعه ممکن است تغییر کند یک بار نیم ساعت و بار دیگر یک‌ساعت طول بکشد. اگر دارو با معده خالی و مقداری آب مصرف شود و یا حتی دارو ابتدا حل و سپس مصرف شود، شروع اثر دارو سریع‌تر خواهد بود. مصرف لوودوپا همراه با غذا سبب تاخیر در جذب و شروع اثر دارو می‌شود. از مشکلات شایع بیماری پارکینسون، یبوست و مشکلات گوارشی است که سبب اختلال بیشتر در جذب دارو می‌شود. مصرف مکمل‌های پروبیوتیک مثل فمی‌لاکت سبب اصلاح محیط میکروبی روده شده و می‌تواند در بهبود جذب دارو کمک کننده باشد. 

در مواردی‌که دوره‌های خاموشی ( جمود و خشکی) کم باشد برای خروج از خاموشی می‌توان از قلم تزریقی آپومورفین نیز کمک گرفت. اما اگر دوره‌های خاموشی زیاد باشد بهتر است  از پمپ آپومورفین که بصورت تنظیم شده مقدار ثابتی از دارو را از طریق زیر پوست تزریق می‌کند، استفاده کرد. از پمپ در طی روز که بیمار نیاز به فعالیت دارد استفاده می‌شود.

برای اینکه شب بیمار  توانایی جابجا شدن بهتری در بستر داشته باشد و صبح نیز توانایی ابتدایی حرکت مناسب‌تری داشته باشد می‌توان از داروی آهسته‌رهش لوودوپا مثل پارکوهیل استفاده کرد. آزاد شدن دارو در این نوع داروها تدریجی‌تر از انواع معمولی لوودوپا مثل نوراستور و لووپارکین و پارکین‌سی است و سبب می‌شود شب تا صبح که بیمار خواب است مقداری دارو به بدن برسد. اما شروع اثر این دارو آهسته‌‌تر از لوودوپای معمولی است و میزان جذب آن نیز همیشه یکنواخت نیست. بنابراین گزینه مناسبی برای جایگزینی لوودوپای معمولی تقسیم شده در هر ۱-۲ ساعت مصرف روزانه یا پمپ آپومورفین نیست. 

در نهایت اگر مشکل حرکتی و بویژه لرزش آزاردهنده باشد می‌توان از کاشت الکترود مغزی DBS کمک گرفت.

  • جواد عاملی مازندرانی
۱۶
فروردين

🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻پرسش و پاسخ🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻

🆔 @Ameli_Office
📩 پرسش:

 

پدر من ۷۸ سال سن و پارکینسون دارند.
داروهایی که مصرف میکنند: ایزیکام ۲۵/۱۰۰  روزی ۴تا استاپارکین ۵۰. شبی ۱ عدد 
سیفرول ۳۷۵/  روزی ۱ عدد 
سیفرول عصرها میخورند و میگن غروبها سرگیجه دارم.
۱- آیا به خاطر قرص سیفرول هست ؟؟ نیاز هست قطع بشه یا بیشتر بشه؟؟
۲-  قرص ترازودون۵۰ وکلونازپام ۱میلی  هم  میخورن.(شب موقع خواب)
۳-  یبوست هم داره علتش اینه که این قرصها رو  میخوره؟ (اخیرا کیسه صفرا رو براش برداشتن  و فتق هم عمل کردن )

 
🆔 @Ameli_Office
🖋 پاسخ: 👇👇👇


 


✅ مشکلاتی مثل سرگیجه و منگی و همین‌طور یبوست، هم از علایم غیر حرکتی بیماری پارکینسون هستند و هم در اثر عوارض داروهای مختلف ممکن است پدید آیند. جالب اینست که در مواردی که بدلیل خود بیماری پارکینسون باشند با تجویز داروهای پارکینسون ممکن است از شدت این علایم کاسته شود. و در مواردی‌که این علایم ناشی از عوارض دارو باشد با کاهش مقدار داروها بهتر می‌شوند. بنابراین باید بررسی شود این علایم از چه وقتی شروع شده است و آیا رابطه زمانی با شروع و یا افزایش مقدار داروها داشته است یا خیر.

 

✅ گاهی اوقات سرگیجه و مشکل تعادل ناشی از عوارض داروهای دیگر غیر پارکینسونی است. مثلا گاهی تاثیر کلونازپام تا روز بعد باقی مانده و سبب سرگیجه و عدم تعادل می‌شود. 

 

✅ در مواردی‌که این علایم با وجود تنظیم داروها ادامه یابد با روش‌های دیگر درمانی می توان از شدت علایم کاست. مثلا با اصلاح رژیم غذایی و مصرف بیشتر مایعات، میوه و سبزیجات و ورزش می توان از شدت یبوست کاست. در صورت عدم تاثیر مصرف سنا و مسهل‌ها بصورت موقت کمک کننده هستند.
 


 

👉 www.t.me/Ameli_Office    کانال تلگرام مطب دکتر جواد عاملی

📩 @DrAmeli             راه ارسال سوال📩

  • جواد عاملی مازندرانی
۱۲
فروردين

🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻پرسش و پاسخ🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻

🆔 @Ameli_Office
📩 پرسش:

 

من ۶۲ سال دارم و از چهار ماه پیش دچار پارکینسون شدم آمانتادین روزی یک عدد و پرامی پکسول  ۷. روزی دو عدد میخورم
مشکل جدیدی که ایجاد شده علیرغم میل خیلی شدید جنسی عدم نعوظ است که پس از مصرف دارو های فوق گرفتارش شدم 

 
🆔 @Ameli_Office
🖋 پاسخ: 👇👇👇

 


✅ عارضه ناتوانی جنسی برای داروهای پرامیپکسول و آمانتادین جزو عوارض نادر محسوب می‌شود و بلعکس این داروها میل جنسی را افزایش می‌دهند. این عارضه با داروهای دیگری که ممکن است همزمان مصرف شوند مثل سلژیلین، پروپرانولول و داروهای ضدافسردگی شایعتر است و باید مورد توجه قرار گیرد.

 

✅ گرچه مشکل ناتوانی جنسی از عوارض ناشایع و دیررس بیماری پارکینسون می‌تواند باشد، ولی در بیماری‌های مشابه پارکینسون جزو عوارض شایع و زودهنگام بیماری است. افت فشار خون وضعیتی، مشکل کنترل ادرار، مشکل تعادل و زمین خوردن مکرر و اختلال حافظه از ابتدای بیماری به نفع بیماری‌های مشابه پارکینسون است.

 

✅ بهرحال با توجه به‌ شروع بدنبال داروهای مذکور، در وهله اول با هماهنگی پزشک معالج می‌توان این داروها را بطور موقت قطع یا با داروی دیگری جایگزین کرد، در صورت بهبودی، به نفع نقش دارو در بروز این عارضه است.

 

✅ در مواردی‌که مشکل عارضه دارویی نباشد، داروهایی مثل سیلدنافیل سبب بهبود توانایی جنسی و نعوظ می‌شود.
 


👉 www.t.me/Ameli_Office    کانال تلگرام مطب دکتر جواد عاملی

📩 @DrAmeli             راه ارسال سوال📩

  • جواد عاملی مازندرانی
۲۲
اسفند

🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻پرسش و پاسخ🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻

🆔 @Ameli_Office
📩 پرسش:

 

من مبتلا به پارکینسون و ۴۹ساله هستم، مدت ۵ سال است که از داروی مادوپار و اخیرا بعلت کمیاب شدن از مشابه ایرانی نوراستور استفاده میکنم ولی روزهای دوشنبه به بعد بعدازظهرها قسمت چپ بدنم لرزش میگیرد آیا راه چاره‌ای هست جمعه بعدازظهر از قرص استفاده نمیکنم 

 
🆔 @Ameli_Office
🖋 پاسخ: 👇👇👇

 


✅ درمان‌های بیماری پارکینسون علامتی است و مقدار و ساعت مصرف داروها بر حسب علایم و نیاز تعیین و کم و زیاد می‌شود. لذا مقدار نیاز و ساعت مصرف دارو برای هر فرد منحصر به خود فرد تعیین و تنظیم می‌شود. در ساعاتی که علایم بیشتر است مقدار دارو بیشتر و یا فاصله مصرف دارو کمتر می‌شود.

 

✅ بیشترین تاثیر مادوپار بر روی کندی و خشکی بدن است و تاثیر آن بر روی لرزش کم است. در مواردی‌ که لرزش خیلی آزار دهنده باشد تعبیه DBS کمک کننده است.
 


👉 www.t.me/Ameli_Office    کانال تلگرام مطب دکتر جواد عاملی

📩 @DrAmeli             راه ارسال سوال📩

  • جواد عاملی مازندرانی
۲۲
اسفند

🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻پرسش و پاسخ🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻

🆔 @Ameli_Office
📩 پرسش:

 

من مادرم ٨٠ ساله هستند و حدود ٢٠ سال أست که بیماری پارکینسون دارند در حال حاضر هر سه ساعت یک عدد مادوپار ١٢٥ مصرف میکنید که به تازگی دچار خشکی شدید گردن و ناتوانی در راه رفتن شده که دکتر میگوید باید پمپ اپومورفین وصل کند. در این باره توضیح دهید.

 
🆔 @Ameli_Office
🖋 پاسخ: 👇👇👇

 


✅ آپومورفین از قدیمی‌ترین داروهای درمان علامتی بیماری پارکینسون است که بعلت داشتن اثری فوری و کوتاه مدت، در مراحل پیشرفته بیماری که دچار دوره‌های جمود و خشکی بدن می‌شوند، تجویز می‌شود. آپومورفین اثری مشابه لوودوپا (مادوپار) دارد و سبب رفع خشکی می شود. در مراحل پیشرفته بیماری پارکینسون، بیمار دچار دوره‌های خشکی و عدم توانایی حرکت در طی روز می‌شود که در ابتدا بعد از گذشت چند ساعت از مصرف مادوپار رخ می‌دهد ولی بتدریج هر زمانی ممکن است اتفاق بیافتد. به این حالت اصطلاحا خاموش شدن یا off گفته می شود. آپومورفین تا حدود زیادی سبب کاهش این حالت می‌شود.


✅ آپومورفین به دو صورت قلمی و یا پمپ، بصورت زیر جلدی در اطراف ناف تزریق می‌شود. اثرات درمانی دارو ظرف کمتر از ده دقیقه پس از تزریق نمایان می‌شود و اثر آن تا حدود ۴۵ الی ۶۰ دقیقه ادامه می یابد. به همین دلیل اگر فردی دچار حالت خاموشی و یا خشکی در ابتدای صبح و یا گهگاه طی روز باشد و در سایر اوقات با داروی مادوپار و سایر داروها خوب باشد، برای رهایی سریع می‌تواند از قلم آپومورفین استفاده کند. ولی اگر دوره‌های خشکی و ناتوانی حرکتی زیاد و طولانی باشد، پمپ تزریق زیر پوستی مناسب‌تر است.

 

✅ برای تعیین مقدار نیاز به دارو در شکل تزریق با قلم آپومورفین باید بیمار چند ساعت تحت نظر باشد ولی برای تنظیم پمپ آپومورفین نیاز به بستری چند روزه است. در ابتدای شروع دارو، تهوع و استفراغ و افت فشار خون از عوارض معمول دارو است. برای پیشگیری از تهوع و استفراغ بصورت موقت از داروی ضد تهوع دامپریدون استفاده می‌شود. از عوارض دیگر دارو کبودی، برآمدگی و زخم محل تزریق و خواب آلودگی است. بندرت دارو ممکن است سبب نوعی کم‌خونی می‌شود. 
 


👉 www.t.me/Ameli_Office    کانال تلگرام مطب دکتر جواد عاملی

📩 @DrAmeli             راه ارسال سوال📩

  • جواد عاملی مازندرانی
۱۳
آذر

🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻پرسش و پاسخ🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻

🆔 @Ameli_Office
📩 پرسش:

 

پدر من در حدود ده سال هست که پارکینسون دارند و الان حدود یکسال که دچار توهم می شوند در برخی روزها و برخی ساعات. من در امریکا زندگی می کنم اما پدرم ایران هستند من طی تحقیقاتی که در اینجا انجام دادم اینجا چند سالی هست که برای توهم بیماران پارکینسون داری نوپلازید (پیماوانسرین) تجویز می شود ولی متاسفانه این دارو در ایران موجود نیست. دکتر پدرم در اصفهان براشون داروی کوئتیاپین را تجویز کردند شبی یک چهارم ولی همان شب اول که خوابیده بودند بعد از مصرف یک چهارم دارو دچار کابوس های ترسناک شده بودند و نتونسته بودند بخوابند. خواستم نظر شما را بدونم که آیا امکان دارد که با مصرف این داروی کوئتیاپین بعد از یک هفته بدن به دارو عادت کنه و عوارض دارو مثل کابوس شبانه رفع شود. 
🆔 @Ameli_Office
🖋 پاسخ: 👇👇👇


 

✅ توهم، بویژه توهمات بینایی، از یافته‌های شایع در مراحل پیشرفته بیماری پارکینسون است. بطوریکه بعد از ۲۰ - ۱۵ سال از شروع بیماریشان گذشته باشد تا حدود ۴۰ درصد توهم را تجربه می‌کنند.

 

✅ در برخی بیماریهای مشابه بیماری پارکینسون از همان سال‌های اولیه بیماری، توهم ممکن است بروز کند.

 

✅ هر قدر سن بیمار بیشتر باشد و بویژه اگر اختلال حافظه هم داشته باشد احتمال بروز توهم بیشتر است. مشکلات بینایی و شنوایی نیز احتمال ظهور توهم را بیشتر می کند.

 

✅ برخی عوامل ثانویه مثل عفونت‌ها، از دست دادن مایعات بدن بدلیل تغذیه نامناسب یا مثلاً اسهال و یا بهم خوردن تعادل الکترولیتهای خون، سبب بروز توهم در بیماری که قبلاً مشکلی نداشته می شود.

 

✅ با پیشرفت بیماری افزایش داروهای ضد پارکینسون اجتناب ناپذیر است و توهم از عوارض اکثر این داروها است. احتمال بروز توهم با برخی داروها مثل بی پریدن، تریفن و آمانتادین  و پرامیپکسول بیش از سایر داروهای ضد پارکینسون است. برخی داروهای آرام‌بخش و ضد افسردگی نیز ممکن است سبب تشدید توهم در این بیماری شوند. لذا در صورت امکان پزشک اقدام به کاستن از این داروها، به ترتیب اهمیت می کند تا جایی که سبب تشدید علایم پارکینسونی نشود. بنابراین باید بین شدت توهم و شدت سفتی عضلانی با تنظیم دارویی تعادلی برقرار کرد تا هر دو در حداقل شدت ممکنه باشند.

 

🔴 در مواردی که با اصلاح موارد فوق توهم برطرف نشود و توهم نیز غیر قابل تحمل و آزار دهنده باشد می‌توان از داروهای ضد توهم مثل کوئتیاپین، پیماوانسرین و یا کلوزاپین استفاده کرد. پیماوانسرین تنها در امریکا مورد تایید قرار گرفته و استفاده می شود. هر سه این داروها اثرات و عوارض نسبتأ مشابهی دارند. کلوزاپین کمتر از دو داروی دیگر سبب تشدید علایم پارکینسون می شود ولی بدلیل عوارض خونی کمتر استفاده می شود. خواب آلودگی و گیجی و منگی و خطر زمین خوردن از عوارض شایع این داروها است. 

 

✅ از مشکلات دیگر بیماری پارکینسون انواع مختلف اختلال خواب است. کابوس‌های شبانه همراه با رفتاری‌های تهاجمی در خواب از این جمله است. گاهی اوقات داروهای آرامبخش سبب تشدید این مشکل می شوند که کاستن از دارو تا حد امکان توصیه می شود. برداشتن وسایل آسیب رسان از اطراف تخت بیمار، تخت پایه کوتاه برای کاهش خطر سقوط بهتر است. صدا کردن یا لمس بیمار و گفتن کلماتی ساده مثل اینکه بخواب گاهی سبب آرامش بیمار می شود. در نهایت داروهایی مثل کلونازپام و ملاتونین سبب تخفیف این اختلال می شود.

 


👉 www.t.me/Ameli_Office    کانال تلگرام مطب دکتر جواد عاملی

📩 @DrAmeli             راه ارسال سوال📩

  • جواد عاملی مازندرانی