۱- چسب روتیگوتین (Rotigotine patch) با نام تجاری Neupro از داروهای جدید درمان بیماری پارکینسون است. البته از این دارو در درمان نشانگان پای بی قرار نیز استفاده می شود. این دارو که ابتدا در سال 2007 معرفی و مورد تایید قرار گرفت، بدلیل بروز کریستال روی چسب از داروخانه ها جمع آوری شد ولی با رفع مشکل مجددا عرضه شده است. این چسب ها با آزادسازی تدریجی روتیگوتین و جذب آن از طریق پوست سبب تحریک گیرنده های دوپامینی در مغز و رفع علایم بیماری می شود. این دارو همانند داروهای خوراکی می تواند سبب تهوع، استفراغ، سرگیجه، خواب آلودگی، توهم و افت فشار خون شود. بعلاوه در برخی افراد ممکن است سبب حساسیت و تحریک پوست و تعریق شود. این دارو در مراحل پیشرفته بیماری سبب کاهش دوره های جمود و خشکی می شود. چسب روتیگوتین در مقادیر 2، 4، 6 و 8 میلیگرمی بصورت روزانه بر روی نواحی خشک و بدون موی جلوی شکم، پهلو ها، باسن، ران، شانه و بازو چسبانده می شود.
۲- پمپ آپومورفین (Apomorphine pump): آپومورفین از قدیم بصورت تزریق زیر پوستی برای درمان فوری حالت جمود و خشکی که در مراحل پیشرفته بیماری رخ می دهد مورد استفاده قرار می گرفت. در این روش داروی آپومورفین توسط پمپ بصورت تدریجی و ممتد به زیر پوست تزریق می شود و سبب کاهش حملات خشکی می شود. البته در بسیاری از بیماران تحمل تزریق ممتد زیر جلدی دشوار است. از عوارض دیگر دارو تهوع و استفراغ است.
۳- ژل روده ای لوودوپا- کاربی دوپا: از قدیم ترکیبات لوودوپا کاربی دوپا بصورت قرص و کپسول برای درمان علایم بیماری پارکینسون مورد استفاده قرار می گرفت که با نام تجای سینمت و در ایران ال دورام سی و پارکین سی شناخته می شوند. مشکل عمده این داروها در مراحل پیشرفته بیماری کاهش مدت اثر دارو و بروز حملات جمود و خشکی ظرف مدت کوتاهی پس از مصرف است. در این روش جدید ژل لوودوپا کاربی دوپا از طریق پمپ و لوله ای که با روش آندوسکوپی در ابتدای روده قرار می گیرد بصورت ممتد وارد روده شده و جذب بدن می شود. با این روش میزان حملات خشکی تا حدود زیادی کم شده و توانایی حرکت بیمار بهبود می یابد. این ژل با نام تجاری Duodopa و Duopa عرضه شده است.
۴- کپسول زمانی لوودوپا کاربی دوپا: جدیدترین داروی درمان پارکینسون که در ژانویه ۲۰۱۵ مورد تایید سازمان غذا و داروی امریکا قرار گرفته کپسول های حاوی دانه های ریز محتوی لوودوپا کاربی دوپا است. این دانه های ریز هر کدام برحسب زمان خاص خودشان از بلافاصله تا چند ساعت بعد دارو را آزاد می کنند. نوسان علایم و مقدار دارو با این کپسول ها حتی از اشکال آهسته رهش مادوپار و سینمت هم کمتر است و بیش از آنها مانع جمود و خشکی بدن می شود. در کسانیکه مشکل بلع دارند می توان کپسول را باز کرد و آنرا با شربت و یا غذا خورد اما نباید آنرا جوید. البته خوردن دارو با غذای چرب و پرکالری سبب تاخیر شروع اثر دارو می شود. این دارو با نام تجاری ریتاری ( Rytary) در اقسام کپسول های ۱۴۵، ۲۴۵ و ۳۹۰ میلیگرمی در سه نوبت روزانه مصرف می شود.
5: Safinamide(Xadago)
در مارس 2017 سازمان غذا و داروی امریکا داروی سافینامید را برای استفاده در مراحل پیشرفته بیماری که دچار حالات جمود ناگهانی می شوند مورد تایید قرار داد. این دارو که از گروه داروهای مهار کننده MAO-B محسوب می شود همراه با لوودوپا سبب کاهش بروز حالات جمود و خشکی دست و پا در بیماران پارکینسونی در مراحل پیشرفته بیماری می شود. این دارو که بصورت قرص یک بار در روز مصرف می شود نباید همراه با داروهای هم خانواده خود و همینطور با داروهای مخدر و شبه مخدر مثل ترامادول و داروهای ضد افسردگی و همینطور دکسترومتورفان مصرف شود.
از عوارض دارو می توان بروز حرکات غیر ارادی در اندامها، تهوع و زمین خوردن، بی خوابی، افزایش فشار خون و حملات خواب حین فعالیت، توهم و پرخاشگری را نام برد.
6) لوودوپا استنشاقی (Inbrija)
در مراحل پیشرفته بیماری که دچار دوره های سفتی و خشکی بدن می شوند یکی از راههای درمان استفاده از لوودوپا استنشاقی است. در این روش دارو سریعا جذب بدن شده و سبب رفع خشکی بدن می شود. در این روش کپسولی که حاوی لوودوپا است را درون دستگاه قرار داده و با قرار دادن در دهان و کشیدن نفس عمیق دارو از طریق ریه جذب می شود. از عوارض این روش درمانی خشکی دهان، سرفه و تنگی نفس، آبریزش بینی و تغییر رنگ بزاق دهان است.
