عوارض دارویی و بیماری پارکینسون

📩 سوال:

پدری دارم ۷۸ ساله، دچار بیماری پارکینسون سال ۸۶ و ۹۶ مورد عمل جراحی مغز قرار گرفته و لخته ی خون خارج کردن در حال حاضر ۴نوبت در روز مادوپار مصرف میکند.

حدود ۱تا ۲ ساعت بعد از مصرف دارو دچار لرزش شدید فک شده به طوری که قادر به صحبت کردن نمی‌باشد به همراه ضعف شدید و تپش قلب که حدودا یک ربع تا بیست دقیقه این حالت طول می‌کشد. جهت رفع این علایم چه راه حلی را توصیه می‌فرماید

🖋 پاسخ: 👇👇👇

🔴 بیماری پارکینسون در اثر کمبود دوپامین در مغز معمولاً در سنین بالای ۵۰ سال بصورت لرزش دست، کندی و کاهش حرکت و سفتی در دست و پا و حالت خمیده در ستون فقرات نمایان می شود.

🔴 برای درمان علامتی معمولاً از داروهای دوپامین مثل مادوپار، یا تحریک کننده گیرنده‌های دوپامین مثل سیفرول یا آمانتادین، یا داروهای مهار کننده متابولیسم و بی اثر شدن دارو مثل سلژیلین و در موارد مقاوم به درمان جراحی کاشت تحریک الکتریکی مغزی (DBS) استفاده می‌شود.

🔴 به مرور زمان معمولاً بعد از ۵- ۱۰ سال از شروع درمان با مادوپار کم‌کم از میزان پاسخ اولیه به دارو کاسته می شود و اثر دارو زودتر ناپدید شده و نیاز به افزایش تدریجی مقدار دارو پدید می آید.

🔴 با افزایش مقدار دارو گاهی اوقات در نقطه اوج اثر دارو که حدود ۳۰-۹۰ دقیقه بعد از مصرف دارو است حرکات اضافی در صورت و دست و پا ایجاد می شود و بعد از آن بتدریج از شدت این حرکات کم شده تا حالت سفتی و جمود که ناشی از رفع اثر دارو است ظاهر شود.

🔴 برای کاستن از عارضه حرکات اضافه اوج اثر دارو پس از ارزیابی علایم و نوع و مقدار داروهای مصرفی توسط پزشک معالج برخی توصیه کمک کننده است گرچه شاید مشکل کاملا بر طرف نشود.

✔️ مراقبت در رژیم غذایی؛ مصرف همزمان مادوپار با مواد پروتئینی سبب اختلال جذب و اثر دارو می شود. بهتر است دارو با آب میوه یا شکم خالی مصرف شود و حدود یک ساعت با رژیم غذایی پر پروتئین فاصله داده شود.

✔️ کم کردن فاصله مصرف مادوپا و در عوض کاستن از مقدار هر وعده دارو

✔️ استفاده از داروهای آهسته رهش مثل مادوپار یا سینمت آهسته رهش (Sinemet CR)

✔️ کاستن از مقدار مادوپار و استفاده از داروهای حاوی مهار کننده متابولیسم دارو مثل استالوو یا استاپارکین

کانال تلگرام: www.t.me/Ameli_Office